Playground

Zevenentwintigste dag ramadan.
Dag voor Joods nieuw jaar.
Morgen is mijn vader jarig.
Maak ik vandaag rekening op.

Hij wordt zeventig.
Mijn God.
We hebben geen contact meer.

Er is veel wat ik hem wil zeggen.
Ik heb de woorden niet.
Pap, blijf gezond.
Wat jammer dat je me heen zond.

Er is van alles aan de hand.
Ik heb begrepen dat er sprake is van schorsing.
Je gelooft me misschien niet.
Het maakt me verdrietig.

Ik hou van het uitgesproken woord.
Woorden die blijven.
En niet weggehaald.
Omdat waarheid iemand niet bevalt.

Maar zo gaat dat soms.
Ik moet denken aan mijn liefde.
Hoe oneindig complex.

En aan Joanneke Meester.
Die kleine kinderen.
Naakt op straat contouren
Van zichzelf liet trekken.
Als ze corpus delicti vastlegden.

En de lijnen aangaven.
Van hun omtrek.
En zich allemaal ongelukkig voelden.
In dat doodskleed dat veel te vroeg kwam.

Zo gaf de kunstenares hen complimentjes.
Heel goed gedaan.
Wat ben je mooi.

Ah ja, Nederland.
IJskoud land voor liefde.
En compassie.

Smile, because life is beautiful that way.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Joanneke Meester, Playground