Naakt op het bot

Negentiende dag Ramadan.
Oh nine, oh nine, oh nine,
Ben ik tot ‘t bot naakt.
Als ik bel met art teacher
Land van mijn hart.

Eenzame periode.
Vertel ik, over loneliness.
Geen werk.
Geen vrienden.
Geen familie.

Nog nooit zo.
Op zelf aangewezen.
Maar ik schrijf en schilder.
Dat mijn kern.
Elke dag raak, vertel ik.

Ik voel me als tijdens scheiding.
Voor rabbinaal tribunaat.
Tot op het bot bloot.
Get boven mijn hoofd.

Papiernaakt.
Voor goegemeente.
Vrouw alleen.
Wettelijk mag je haar neuken.
Jan en alleman.

Ze schrikt, vrouw die me leerde.
Kijken en werken.
Eerlijk zijn.
Delen, praten, verder gaan.

I believe you are an artist.
Vat ze samen.
Ja, zeg ik, ik weet het.

Ik ben als Van Gogh.
Eeuwig op zoek naar liefde.
Intimiteit en passie.
Heftig.
Voor heikneuters
En voor wie liefde per ongeluk is.

Mijn liefde.
Zoals Vincent.
Ook ik zal die waarschijnlijk niet vinden.
Ook dat weet zij.
Zo gaat dat soms

Shana tova zegt ze vast,
Mekol halev.
Goed nieuw jaar,
Van heel het hart.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Vincent van Gogh, Staand vrouwelijk naakt 1886, Van Gogh Museum Amsterdam