Naakte liefde

Liefde is naakt, begrijp ik.
Achttiende dag Ramadan.
Soms groter.
Dan werkelijkheid.

Van Goghs grote liefdes.
Twee mannen, weet ik.
Schoon gedoucht.
Na mijn eerste vakantiedag.
Lummelend op het strand.

Ik ben zelfs in zee geweest.
Adembenemend koud.
Naar mijn maatstaven.
Benen wijd.
Dichtbij elkaar.

Gaugain, maar nog meer.
Broer Theo.
Zo ook mijn leven.

Twee vrienden.
Zelfde sekse.
Twee vrouwen.
Belangrijk voor mij.

Mooie denkende vriendin.
En mijn art teacher.
En zelfs haar ben ik ontrouw.
Op weg die van mij is.

Vandaag spreekt ze in.
Op antwoordapparaat.
Bijna Rosh Hashanah.
Joods Nieuwjaar, vertelt ze.

Ik weet het.
Ik hoop je dat je goed.
Wordt opgeschreven.
In boek.
Van dood en leven.

Ze vraagt of ik gesetteld ben.
En hoe het met mijn art gaat.
Ze is me nooit vergeten, vertelt ze.

En ik kijk naar portret,
Dat ik op het strand kraste.
Toen het razend en woedend werd.
Bekend gezicht.
Face out of nowhere.

Ik schilder en teken gelukkig nog steeds.
Mooie vrouw, die me leerde kijken.
Zal ik morgen vertellen.

Over mijn eigen werk.
En nieuwe Meesters die ik ontdek.
Nieuwe werken.
Oude Masters.

Die niemand kent.
Maar dat leg ik haar morgen uit.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Vincent van Gogh, Copulerend paar 1886 – 1887(afbeelding Van Gogh en de liefde, Hans Luijter)