Op veertiende dag Ramadan.
Erev shabat.
Is het drap.
Geen grap.
En raast het buiten.
Ben ik naakt.
Alleen in mijn schaduw.
Die eigen leven leidt.
Korte adem.
Half uitgedaagd.
Opgejaagd.
Goed weggevaagd.
Ik kook alsof ik gezin heb.
Alsof de zon schijnt.
Alsof ik blij ben.
Land van mijn hart.
Waar de zon schijnt.
Dagen nu het mooist.
Hoeveel warmer hun harten.
Hoeveel armer,
Harde handen.
Lage Landen.
Doof voor verdriet van de ander.
Hoe eenzaam Nederlandse liefde.
Van spruitjes, hokjes en ruitjes.
Eeuwig grauw.
Geen vuur.
Oh man geen vuur.
Hart van verlangen.
Kun je hier,
Aan de kapstok hangen.
Makkelijk vervangen.
Eindeloos guur.
Buitenland.
Shabat shalom.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Man Ray
Spruitjes stemmen tot droefenis
ik snap niet wat daar aan te eten is
Je bent mooi somber
somber mooi,
tomaat, basilicum
eten van zon
Nog steeds eenzame hoogte
ti amo
@Diederik, dank 🙂
Te quirro. 🙂
Spruitjes zijn heerlijk zelfs als ze te
gaar zijn gekookt kan je er van leren
houden ze met een beetje
nootmuskaat op te eten.
De naakte man, waar vbind je hem.
Hennie van Ee (vuurjuffer) zocht er vandaag
ook al naar. Haar thematie, hoewel heel
anders vormgegeven, lijkt een beetje op
de jouwe. (zie bijvoorbeeld de laatste twee)
@Martin, ik kan niet van kapot gekookte spruitjes houden hoor.
Dat is net zoiets als de kleren van de keizer.
Dat vind ik gewoon heel naakt.
Niet te vreten.
Nootmuskaat, voor mijn part roomboter.
Dat is zo treurig.
Dat gaat bij mij in de vuilnis.
Honderd keer in de bijstand.
Maar dat verdom ik.
De man en zijn naakt.
Misschien denk je dat mijn thematiek.
Maar het gaat mij vooral om mijn eigen kwetsbaarheid.
En de man die dat niet ziet.
.
Spruitjes komen het best tot hun recht
bij de groenteman in het krat
@Diederik, volgens mij kun je er het best van afblijven.
De spruitjes van de super of de groenteboer.
Ik vind ze echt het lekkerst rauw.
Maar dat te revolutionair voor de Nederlander.
Die het liever kapot kookt.
Sorry, ik zet er graag mijn tanden in.
Als het leeft.
En rfauw is.
Sorry ik weet dat wel. Dat kan ook moeilijk anders,
maar was even niet geconcentreerd. Toch het
zoeken naar het naakte dat zit in beide, de eerlijkheid,
tot op het bot zit in beide. Ach kijk zelf maar.
De vrij algemene afkeer van spruitjes kan
ik totaal niet begrijpen. Het is een heerlijke
groente met een interessante en veelkleurige
smaak die niets met bijstandniveau te maken
heeft. ZO!
@Martin, ik zie dat toch heel anders.
Ik kom uit een welvarend middenstandsgezin.
Daar aten we nooit spruitjes.
In Israel probeerde ik het wel eens.
Uit curiositeit, als ik de spruiten ergens op een marktje vond.
Heerlijk rauw, maar gekookt gewoon bagger.
Klei waaruit je getrokken bent.
Dus hou ik het vers.
Mijn tanden in alles wat niet kapot gekookt is.
Man Ray is een prima keuze.
Groeten,H
ps. er komt beter weer aan.
@Henk, ik hoop op beter weer.
Dit is echt huilen met de pet op.
Zoals ze het noemen.
Man Ray, oh man, hoe hij me van binnen raakt.
Al zijn beelden.
Ik heb nog veel meer.
@Jezz…
Niet om het een of ander… maar wanneer ga jij weer kwasten?
Ik bedoel… je vraagt het mij continu maar eh… eh… en zo en zo en zus….
wat zijn jouw excuses? Die Man Ray heeft z’n sporen verdiend.. Nou jij nog…:))
@Jan, hoe gelijk heb jij.
Ik weet dat het op dit moment scheef is.
Ik creëer niet.
Maar ook dat niet helemaal waar.
Er zijn nog steeds schetsen.
Ik heb verhalen te vertellen.
Misschien niet belangrijk.
Toch wel mijn verhaal.
En dat vind ik belangrijk.
.
Dan staan we voorlopig kiet dame…!
mooi geschreven, raakt
soms willen schouders een arm inplaats van ze altijd ergens onder zetten
Iedereen lult wel over die spruitjes, maar de titel van je blog vind ik een veel mooier woord door de dubbele betekenis die Van Dale in tweede instantie zo mooi omschrijft als "naar paring verlangend".
@!00_Woorden: Als het een koe betreft wel…
@Jezzebel: Sorry voor de interruptie, maar als Brabander en latent boer streef ik wel naar volledigheid als het om koeien gaat ;-)))
Keep on going!!
Groet,
Kokopelli
Goedemorgen 🙂
@Jan, ik zou dat niet quitte willen noemen.
Want bij mij staat een nieuw doek al op de ezel.
Misschien vandaag wel dat ik begin.
Misschien jij ook?
@Dianne, oi va voi, hoe ik verlang naar die arm.
@100, het ging mij natuurlijk niet enkel om spruitjes.
Maar ook om hokjes en ruitjes.
Ja, tochtig vind ik ook mooi.
@Koko, hoho, Van Dale zegt dat toch net iets anders:
(van sommige wijfjesdieren) naar paring verlangend
synoniem: bronstig, ritsig
.
@Jezz… 6:46…altijd vroeg op…
Maar idd je hebt gelijk. We verschillen wat betreft de motivaties om te schilderen, c.q. "kunst te maken".
Misschien komen er andere tijden voor me. De uitleg op m’n blog voldoet.
=======
iets anders: (plus anecdote)
Je omschrijving voor "tochtig"; ofwel paringsbelust voor koeien, is juist. De mensen beschrijven dat voor zichzelf als "zin hebben". Eufemistisch. M’n "lieve ex", de kunsthistorica, had een hekel aan dat soort verbloemend taalgebruik en wilde geregeld shockeren. Dus als we voor een stoplicht stonden – mooi warm weer – ramen open…. veel mensen… fietsers naast de auto.. zei ze wel eens keihard..: "Ik heb eigenlijk ongelooflijke zin om te neuken!"
Ja, ja, was/is een provocatief dametje… daarom hou ik nog steeds van haar… Nou groet! prettige dag vandaag en alle dagen erna..; en ga maar schilderen. Bij mij moeten eerst de toestanden zich wijzigen…
@100_woorden ik heb het sombere van het gedicht gekoppeld aan de spruitjes, mijn perceptie.
Het gaat natuurlijk om "the lot". Dubbele van titel was natuurlijk niet aan mijn aandacht ontsnapt, als zijnde man en trotse eigenaar van "a dirty mind", wich is of course a joy forever.
Ik ben met Jezz eens dat spruitjes zo rauw mogelijk moeten worden gegeten, kort roerbakken, liefst met veel rode peper en knokloof, of mme Jeanette of zo. Peper en knokloof hebben zoveel zon dat de sombere kleismaak overstraald wordt.
Maar nog beter is als de groenteman er goed op past en zorgt dat ze niet ontsnappen 😉
@jezz Doek, collage, fotobewerking van Man Ray is inderdaad schitterend.
Alweer @jezz Wat niet schilderen? Je schilderstukken raken me tot in de ziel. Het is een kleine bijkomstigheid dat je je schilderstukken nu in woorden opzet in plaats van in verf. Soms is een verandering van medium noodzakelijk. Ik zit iedere dag met spanning te wachten op het doek dat je nu weer exposeert.
Je bent zo goed, veel beter dan je zelf denkt. Trek je alsteblief niets aan van die idioten van Steengeil.
@Jan, ik ben er niet op uit om te shockeren hoor.
Maar het is wel altijd spannend om te zien hoe ver je kunt gaan.
Wanneer mensen boos worden,
wanneer ze afhaken,
of wanneer ze het leuk vinden.
Dat vind ik leuk, om naar te kijken.
Ik heb vanochtend nog een tekening gemaakt.
En toen wist ik het weer.
Ah ja, ik ben bezig.
Schilderen is voor mij een proces.
Het komt van diep.
Ik wacht altijd op het moment,
dat het er opeens is;
Ah, ik weet het, dit en dat ga ik doen.
Nu is het dit, straks weer dat.
Ook dat vind ik lekker.
correctie jouw 6:46
was mijn 5:46 🙂
Ik kom zo even bij je kijken.
@Diederik ik ben een groot voorstander van knoflook.
Ook zo’n lekker taboe in Nederland.
Als je naar de tandarts moet.
Dan eet je de avond ervoor geen knoflook.
Spaanse peper kan ik niet te heet verdragen.
Ik ben natuurlijk wel hier geboren enzo. 🙂
Ik ben zo blij dat mijn stukken je raken.
Man, waar was je nou al die tijd?
Hoe kwam je op dat ekudos terecht?
Ik vind jouw stukken erg goed.
En ben blij dat je nu ook hier bent.
Ik vond de mannen van Geen Stijl wel leuk hoor.
Kom maar kletsen, denk ik dan.
Dan kunnen we het er nog eens over hebben.
Ik heb gezien dat twee van die mannen
nu ook bij de VK een blog zijn begonnen.
En dan kan ik er weer om giechelen. 🙂
@Fred, sinds ik verbannen ben laat ik natuurlijk wel steeds commentaar achter.
Maar dat verschijnt dan niet.
Dat vind ik best zonde.
Daarom hier maar even:
Fred, wow!
Tekst, foto’s en inhoud! 🙂
Ik hou van de reactie.
.
@jezz Ach, als twee entiteiten zich vrij bewegen in een afgesloten ruimte is het onvermijdelijk dat ze elkaar raken.
Ik was eens naar mijn tandarts (in Castricum toen nog), ik was daags ervoor de afspraak vergeten en had flink knoflook gebruikt. Dus ik zei hem dat.
De tandarts: "als je ruikt wat ik zo af en toe ruik, vind je een beetje knoflook niet meer erg".
Mme Jeanette gebruik ik met mate, omdat "this evil woman" inderdaad een spoor brand door je lijf, alleen die smaak is hemels. Rode peper laat zich veel beter sturen. Ik heb van een of twee verse, kort gebakken pepers of rauwe pepers nooit last. (het is wel een geval van gewenning). Als ik de combinatie rode peper en knokloof eet is het net of ik helemaal "in focus" raak, heel apart.
Ik heb altijd erg veel moeite met stupiditeit, ik ben blij dat je zo stevig bent.
Ik wou ook dat ik je veel eerder had ontmoet, het is gelukkig nooit te laat.
"..I saw her first…! Duck!"
(vrij naar Laurel & Hardy…):))
@Jan Bouma
Je mist de essentie; liefde is het enige dat groter wordt als je het deelt.
het was een grap, Duck…
Waarom ruik ik dan het baltsgedrag van kemphaantjes 😉
Ik zie veel creativiteit in woorden, humor in het leggen van verbanden.
Man Ray en titel "Tochtig" in samenhang met jouw situatie van bijna bezwijkende ruiten is gewoon heel goed.
Valt het jou ook op, dat zijn model hier een kleine vrouw moet zijn geweest, met brede heupen, kleine borsten, kleine handen.
@Diederik, rode peper, knoflook en olijfolie,
dan heb je al snel de Israëlische schoeg.
Zeg maar de Jemenitische sambal.
Ik heb soms ook heel weinig geduld met stupiditeit,
zoals jij het nog heel mild noemt.
Ik zeg het af en toe gewoon.
‘Wat klets je toch dom’ en zo 🙂
Blij dat je er bent.
@Jan Bouma, ik ga je nu toch weer eens streng toespreken.
‘Ik zag haar eerst’.
Ik ben je freaking jachttrofee niet!
Waarom spreek je de mensen in mijn reactieruimte zo badinerend aan?
@Diederik, ik rook indeed ook testosteron.
Daar kan ik je nog mooie verhalen over vertellen.
In Israël werkte bij de Irgoen Olei Holland.
Als hoofdredacteur van hun blad.
En als coordinator voor de vereniging van nieuwe immigranten.
Oi va voi je moest de secretaresses horen
als de mannen moesten vergaderen.
Ja, ik zat daar tussen. 🙂
@Gingy, dank, fijn dat je het ziet.
Ik weet niet zeker of het om een ‘kleine’ vrouw gaat.
Je kunt haar benen niet helemaal inschatten.
Haar lichaamsbouw die je wel ziet, lijkt op die van mij.
Brede heupen, kleine borsten, kleine handen.
Op eindeloos lange benen.
En zo 🙂
.
@Jezz Van die vergadering in de trant van: Oestrogeen meets Testosteron in the chatroom 😉
Beschrijving van jezelf klinkt Yummie.
@Jan No harm done 🙂
Ik vind het mooi dat Man Ray the vrouw neerzet "as is",
dus met bijbehorende cavia en ongeschoren oksels.
@Jezz… als er nou iets humor was werd dat wel vertolkt door Laurel en Hardy!
Dacht je nou serieus dat ik je claimen zou met "…I saw her first..!" ? Dan ken je me slecht. Duck begrijpt het inmiddels wel… Dus laat je strenge toespraak maar zitten. Tenzij je het ook badinerend en humoristisch bedoelde. Dat laatste moet ik wel aannemen…; anders vergiste ik me enorm..:))
@jezz Schoeg, ook komijn er in?
En olijfolie:
Goudgroene siroop uit de Olijvenpit.
Vooroordelen van Hollands spruitjesgeest
welhaast te boven. Van reeskak, buikloop
en stomme boertigheid.
Goddelijke olie van de aarde
de mens gegeven, tot gebruik.
Dank de aarde, dank de aarde.
Dank de aarde telkens weer.
(Jezz, misschien ben ik in jouw ogen een ongelovige. Ik geloof in de aarde en het ecosysteem als goddelijk organisme. Net als Het Volk (waarvan de Indianen en de Aboriginals de laatste restanten zijn). Het is echter uitdrukkelijk niet bedoeld om je tegen de schenen te schoppen.)
@Jezzebel: Ritsig? Prachtig woord en óók weer zo dubbelzinnig… ;-)))
Groet,
Kokopelli
@Jan, gelukkig we verstaan elkaar 🙂
@Diederik, ik geloof ook in de aarde.
En de mens.
Voor groene schug (schoeg) de volgende ingrediënten
4 gram verse groene chilies (jalapenos, Serranos, Anaheims, poblanos of andere)
1 theelepel zwarte peperkorrels
1 theelepel komijnzaad
1 theelepel karwijzaad
1/2 theelepel gemalen kardemom
1/2 kop grof gehakte peterselie
1/2 kop grof gehakte verse koriander
4 knoflookteentjes, fijngesneden
olijfolie
snuifje zeezout
Hier het volledige recept:
http://kookpunt.wereldsmaken.com/zoug
@Koko, ritsig is mooie he.
Daarom liet ik de synoniemen erbij staan.
Trouwens dat doet me er aan denken…
@100, tochtig de derde betekenis.
Want dit zegt van Dale precies:
tochtig
toch·tig
bijv. naamw.
van tocht in versch. betekenissen: trek, wind, hang naar
eerste editie 1864
1 (van ruimten e.d.) waarin het sterk tocht
synoniem: winderig, trekkerig
2 tocht doorlatend
3 (van sommige wijfjesdieren) naar paring verlangend
synoniem: bronstig, ritsig
@Jezzebel: Precies!
En als een rits open staat tocht het ook waarmee de cirkel perfect gesloten is.
Wat kan taal toch mooi zijn… ;-)))
Vier tenen knokloof maar? 😉
Klinkt goed, ga het maken.
Lekker op eigengebakken brood van gedroogde tomaten.
In Haarlem zat in de Grote Houtstraat (aan de kant van de Grote kerk)
voorheen een Israëlisch/Iraanse Falafel zaak (vloeken in de kerk 🙂 ;
maakte alles zelf.
Helaas terug gegaan naar Israël, moeder ziek.
Hij had altijd een salad-bar, om naar wens te scheppen. Aan je recept te zien was daar ook Schoeg bij.
(Moest me altijd inhouden anders zat ik het hele bakje Schoeg op mijn Falafel te smeren.)
Dank voor je begrip, qua geloofszaken.
@Koko, ja, en weet je wat het mooie is?
Als je precies het juiste woord gebruikt.
In welke taal dan ook,
Zelf heb ik in het ook in Engels en Hebreeuws gezien.
Dan klopt het, alle betekenissen.
Machtig interessant vind ik.
@Diederik, oeh zo’n Israëliër die mis ik.
Die salad bar, gooide hij ook koude frieten in je broodje?
Och wat mis ik het land van mijn hart toch.
Knoflook zou ik royaal naar wens doen.
Leuk dat je het gaat maken.
Ben benieuwd hoe je het vindt.
In Israël kom je het meest vaak de rode variant tegen.
Van gloeiendhete rode pepers.
En elke Jemenitische moeder
heeft natuurlijk haar eigen geheime recept.
Dus je kunt ook lekker zelf aanklooien. 🙂
Ik geloof in alle mensen en alle religies.
Ik ben oi va voi li de dagen ramadan aan het tellen!
Ik geloof in God.
God is één.
En meestal geloof ik, Mashiach moet nog komen, dat het een mens is.
Maar soms ook een ‘toestand’.
En zo, en zo, en zo.
@Fred en Jan, milde glimlach en een in cyberspace opgegeten giechel. 🙂
Volgens mij kon je wel een broodje friet krijgen.
Friet bekoort mij niet.
In Normandie en Picardie kun je "une baguette avec des pommes frites" bestellen. Ik heb de eerste keer met afgrijzen zitten toekijken hoe een bekoorlijke Française zo’n ding naar binnen zat te schuiven.
(Ik bedoel gewoon netjes in de bovenkant 😉
(Ik weet het,
ik ben een smeerpijp,
dat maakt me altijd blij)
@Diederik, nee het is geen broodje frites zoals jij beschrijft in Frankrijk.
In Israel wordt koude friet ook als vulling van de pita’s gebruikt,
bij de andere salades.
Misschien om de schoeg ook een beetje te ‘dimmen’.
Ik vond dat ook werkelijk niet te vreten.
Dus het was altijd opletten, dat ze die dingen niet er tóch in mieterden.
Maar juist dat mis ik zo 🙂
Het is met aardappels als met spruitjes, te veel aarde, te veel grond.
oooh ja…
misschien geeft dit een beetje verlichting 😉
http://www.vkblog.nl/bericht/237895/spruitje
@Diederik toch weet ik dat niet zeker.
Van Gogh zei het.
De aardappel is natuurlijk wél de aardse appel van het paradijs.
Ik hou van aardappels.
Maar niet van spruitjes 🙂
@Gala, zoals ik bij jou zei;
Wie weet wat daar van komt.
Spruitjes kun je het best laten liggen, indeed.
Sorry voor de liefhebbers, ik hou er niet van. 🙂