Dertiende dag Ramadan.
In Jodendom getal.
Dat God alleen staat.
Twaalf stammen.
En die ene.
Op die dag.
Beukt zijn adem.
Heel zijn macht.
Op mijn ramen.
Sta ik doodsangsten uit.
Houden de ruiten.
Zijn windkracht.
Ik kijk er naar.
Kruip weg.
Andere kamer.
En luid de noodklok.
Verdomme.
God staat buiten.
Ik haal er mannen bij.
Die er verstand van hebben.
Zij maakten eigenhandig.
Niet zo lang geleden.
Mijn nieuwe ramen.
God zelf, zal ik maar zeggen.
Ook zij schrikken.
Enorme stuwkracht.
Beukend op mijn huis.
Alles schudt,
Trilt en beweegt.
Van binnen.
En stem van God.
Die erin wil.
Doe open!
Nu probeer ik al heel wat uren.
Redelijk te blijven.
En God te vertellen.
Je kunt gaan liggen.
Ik ook van jou.
Kom maar met je liefde.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Isaac Julien
44 Responses to God staat buiten