Ik hou van je

Laatste dag augustus.
Tiende dag ramadan.
Israël morgen.
Weer gewoon.
Summer is over.
Terug naar school.

Op zo’n dag,
Zwoel aan het einde,
In Zandvoort.
Belt die mooie rooie.
Hij heeft shiva gezeten.

Voor zijn schoonmoeder.
Met zijn vrouw die sheloshim in gaat.
Dertig dagen rouw.

Begin weet hij niet meer.
Maar vooravond Joods Nieuwjaar.
Sheloshim voorbij.

Ah, zeg ik, ramadan dan ook afgelopen.
Wat mooi, zegt hij oprecht.
Veel later.

Als ik hem vertel, rare liefde van mij.
En hoe dat werkt, mijn hart.
Eerlijk.

Alles op tafel.
Hij giechelt.
Hij is blij voor mij.

Liefde van ons.
Is wat het is.
Maar soms, klinkt hij bezorgd.

Heb ik gevoel dat ik je gegijzeld hou.
Omdat jij niet anders kunt.
Wachten op mij.

Misschien.
Zeg ik.
Maar ik weet ook.

Dat ik jou niet kon geven wat je verlangde.
Dus moest ik verder.
Dit nu eenmaal mijn rare leven.

Meer had ik niet.
Onrust altijd aan mijn flanken.
Hij weet het.

Hij is blij.
Nieuwe tijd voor mij.
Appel met honing.

Ja zeg ik, maar ook dagen,
Van inkeer, van dichtbij God,
Leven en Dood,
Als Jom Kipoer week later aanklopt.
En ik zelf zal vasten.

Ik hou van je.
Zeggen we als we ophangen.
Die rare liefde van ons.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Daniel Richter
Song: Ofra Haza, Im Nin Alu, hier vertaling
.