Eerste dag ramadan
Doe ik op mijn schoot.
Heel mijn hart bloot.
Alles wat het zal zijn.
Mijn waarheid.
De realiteit.
Man van de man die me geraakt heeft.
Vandaag aan de telefoon.
Ik hoor zijn stem.
Ik hoor wanneer hij zich verbergt.
Wanneer hij open is.
Wanneer hij zichzelf is.
En hoe het klinkt.
Als zijn stem me bij de keel grijpt.
Naakt.
Al zijn vingers.
Oh man, wat moet ik doen.
Ik ben zo geraakt.
Hoe ga ik dit waarmaken.
Ik zie compleet nieuwe wereld.
Levensgroot.
In werkelijkheid.
Alles wie ik ben.
Wat ik gedaan heb.
En wie ik ken.
Ik zal het je geven.
Als je kunstwerk voor me bouwt.
Dat van mezelf.
En jezelf is.
In de for ever solution.
Zoals Nir Hod het vertelt.
Zoals Sigalit Landau.
In haar Endless solution.
En Juden Endlösung
In masturbation.
Zonder handen.
Heel mijn geest.
Geef je me ook die kus,
Pakt hij me bij de strot.
Dat weet ik niet, zeg ik.
In gesprek.
Ik wil weten of het waar is.
Misschien neuk ik je wel.
Denk ik later.
Bij God die van mezelf is.
Dat kan ook nog.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Nir Hod, Masturbation
jezz, wat een spanning!
@Gala, het is heel spannend.
Heel mooi.
Heel groot.
En alles wat waar is.
Oi va voi.
Ik, mijn gedachten, mijn hart en heel mijn schoot…
En dan natuurlijk.
Die prachtige ander.
Zo intiem.
Zo ontzaglijk dichtbij.
Wat is hij mooi.
Heel zijn gedaante.
Al zijn gestaltes.
mooi!
het aanvoelen en het invoelen is zo belangrijk, dat is heel dichtbij.
Dit klinkt ook groots, een spannende afwachting.
@Dianne, het is heel spannend.
Heel groots.
Zo nietig klein tegelijk.
Man oh man.
Hoe groot moet je vertrouwen zijn.
Alles wat je weet.
Waar je in gelooft.
En dat waar is.
Dank voor je woorden, prachtvrouw.
Zo mooi intens dichtbij……
soms vraag ik me af
hebben wij, de vrouwen hier,
het nu over hetzelfde, het komt
er wel op neer
jouw manwoord heb ik
overgenomen het kwam uit
m’n hart, ik zei het, hij
moest lachen op het laatst
maar ik meen het
hij is mijn man……
en dan denk je
verdorie
haal die lelie
weg
en als je hem
dan wegdenkt
dan hoort ie er
onomstotelijk
wat moet je waarmaken?
Het is al gezegd, maar de spanning druipt eraf. Mooi!!
Groeten,H
@Annetta, wat is mijn woord voor man?
Vertel eens, welk woord heb je gebruikt?
@JP, volgens mij is de lelie, een aronskelk.
Plant van de liefde, het leven, de dood en de oneinidigheid.
Ik zal waarmaken.
Alles dat waar is.
Ik kan niet anders.
Ik ben mezelf.
@Henk, er komt volgens mij nog meer.
Het is zo godvergeten mooi 🙂
Het woord man, zeg ik hem
Man wat ben je mooi, zeg ik
en prachtman……
Hij verdient het zo…….
Nog nooit zo grotest
zo groots
zo overweldigend
ik kan de hele planeet aan…….
de kosmos in
x!
@Annetta, ah dat klinkt als een echt mooie man.
Daar kan ik van houden 🙂
een aronskelk…..
straatjongen die
nauwelijks boterbloem van
paardenbloem
kan onderscheiden.
Tuurlijk kan je niet anders
het is al waar
@JP, wat kan ik dan nog zeggen?
Voor mij is het wachten.
En op heel mijn schoot vertrouwen.
Dat zij niet te gulzig zal zijn.
Electriserend.
Bij alles wat ik van je lees voel ik prikkels en spanning
die ontlaadt of ontladen wil.
Vaak vertrek ik met beklemd gevoel.
Je boeit,
maar voor mij ben je een vrouw
die op afstand moet blijven.
(Ik zou dit onder elk van je blogs kunnen schrijven,
maar houdt het bij absentie bij aanbevelingen).
@Klaverblad, dank voor je woorden.
Ik vind het moedig dat je ze me vertelt.
Ik begrijp je.
Wil je dat ik ook onder jouw blogs afstand houd?
Dat deed je toch al.
Ben uit "je favorieten" gevallen.
En heb daar geen commentaar/reactie op willen geven.
Maar reacties stel ik altijd/meestal erg op prijs.
"…zij heeft zich in ieder geval bij mij nog
niet aangemeld… – ik doel op je verhaal!"
Wisful thinking wellicht?
Of kan zij zomaar de volgende ochtend voor me staan
terwijl ik me omdraai in m’n licht en dat van haar?
Wellicht…!
:))
Klaverblad, je maakt me nieuwsgierig: waarom is jezzebel (voor jou) een vrouw die je op afstand moet houden?
@Klaverblad, ik hield bepaald geen afstand onder je blogs.
Dat weet je zelf ook wel.
Maar ik heb voor een andere nucleus gekozen.
Ik vind de ‘Klaverblad’ het minst interessant.
Dus uit mijn favorieten.
Zo doe ik dat meestal.
Ik kijk het een tijdje aan.
En denk misschien kan ik er wat mee.
Totdat ik er genoeg van heb.
@Jan, ik was nog even met mezelf bezig.
Ik ben de widgets aan het bijwerken.
En mijn blog weer overzichtelijk aan het maken.
Ik ben een kunstwerk aan het bouwen.
Daar doe ik mijn best voor.
Ik kom later buurten.
@JP, die vraag heb ik mezelf ook heel lang gesteld.
Hoe kan het toch?
Sommige mensen hebben mij het liefst op afstand.
Inmiddels begrijp ik het wel.
Ik kom nogal dichtbij.
En dat is gewoon niet voor iedereen.
Dat kan.
Jezz, dank je dat je er op in gaat.
Dichtbij is eng.
Soms hoe dichterbij
hoe ongrijpbaarder
Ik zou het natuurlijk ook
van Klaverblad willen weten.
Maar weet niet of een blog
daar de geeigende plek voor is.
Damn Jezz
er gaat inderdaad wat spannends gebeuren
en weet je wat mijn ervaring is
het verlangen
en het ernaar toe leven
is vele orgasmes meer waard….
@JP, voor mij wel.
Voor mij is een blog daar het perfecte medium voor.
Ik kan hier heel mijn ziel en zaligheid kwijt.
Ik doe dat zo goed als ik kan.
Met alles wat ik weet.
En de mooiste kunstenaars die ik ken.
Maar Klaaf blijft liever op afstand.
Such is life.
@Koek, over orgasme heb ik nog niet gesproken
Kleine beetjes tegelijk.
Voorlopig is het dromen.
Dan weet je het wel.
Met mijn gedachten.
Daar kan ik universums mee bouwen.
🙂
Volgens mij ben je een beetje (veel) verliefd, Allright! Go for it!
Niet al te lang weg dromen.
Ga uit eten. Je ziet wel wat er van komt.
Veel?
Wat voor de één veel is.
Is voor mij oneindig nietig klein.
Ik doe wat ik zelf wil.
Ik kan veel beter koken.
Dan menig restaurant.
Dag Gus, het was weer leuk geprobeerd.
Jezz, ik weet echt niet waar je nu op doelt, ‘weer leuk geprobeerd’ ik bedoelde het goed.
Ga samen uit eten, of kook voor hem, hij voor jou en je ziet wel.
Of naar de bios of weet ik veel. Museum. Strandwandeling.
Maar het lijkt wel of je boos op me bent, ik bedoelde het gewoon oké.
Ciao.