Uitgehuwelijkt

Ik bedenk wel wat,
denk ik in de middag.
Als ik weer aan Marlene Dumas denk.

Ah ja, the art lover.
En wat zij zei.
Now that we know symbols.
Anybody can use them for anything.

Dat de opening, ik weet het.
Dus kom ik weer bij mijn eigen schoot uit.
Bij Bracha, bij Marius, Maria,
Mijn mooie denkende vriendin en die andere malloot.

Hoe ga ik dat aanpakken.
In de ochtend werk ik er met kracht aan.
Al mijn kwasten.
Heel  mijn wil.

In de middag ben ik,
plok, ongesteld.
Vijf dagen te vroeg.

Als hij die wel de foto maakte,
Maar vals speelt,
Weer begint te zeiken.
Met heel zijn kloten.

Dan weet ik wat me te doen staat.
Ik ga heel mijn Joodse kut
Die hij zo lekker genomen
En geschoten heeft.
In het Feyenoord stadion projecteren.

Daar schilder ik zijn naam op.
En zal zorgen dat elke blogger kijkt.
Met een live-cam.
Ajax-Feyenoord.

Sleep me dan maar voor de rechter.
Dan zullen we nog eens zien.
Wat kunst is, if you rethink it.
De kut of de foto.
En naam die van haar is.

Zoals een ander groot kunstenaar het zei.
Song Dong die op zijn manier
met zijn moeders schoot aan de slag ging.
En daarmee in het Moma kwam.

Waar mijn mooie denkende vriendin hem zag.
En aan mij gaf.
Enfin dat weet je.

Zo, dat is klaar.
Mijn kut van mij.
Ik doe ermee wat ik wil.

Ik ga je uithuwelijken,
Denk ik wat later
Na de Rotterdamse overwinning.

Als ik het met mijn handen.
Nog een keer zal zeggen.
En een sculptuur zal maken.

Dat kunstwerk ga ik aan een mooie vrouw geven.
Die ik beloofd heb iets voor haar te maken.
Als mijn ihseh,
Die zo langzamerhand
Al haar sluiers laat zien
Klaar is.
En tegen het eind loopt.

En ik geloof,
Dat ik Hebreeuwse letters,
Gebruik.
Dat is prachtig.
Hele werelden op zich.

En als ze in de Torah staan.
De tafels van Mozes.
Dan dragen ze kroontjes.
Dan weet je het wel.

Want de wereld draait,
Zoals zij draait,
Op de heupen
Van een buikdanseres.
Die dat dragen kan.

Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Nir Hod