In de ochtend weet ik het al.
Er hangt iets in de lucht.
Stijgbeugels aan.
Borsten in een bh.
Als stootkussen.
Bij Dirk krijg ik ruzie met een man.
Die hoe dan ook de eerste wil zijn.
Als hij hoort dat er nog een kassa opengaat.
Tot drie keer toe, zeg ik pardon tegen hem.
En wil er langs.
Hij maakt zich groot.
Hij maakt zich breed.
Uiteindelijk geeft hij mij en mijn mandje.
Gevoelige por.
Met zijn karretje.
En zijn ellebogen.
Ja, ik wil ook, zegt hij.
Ik vraag het maar recht op de man af.
En kijk hem aan.
Waar wilt u heen dan?
Ja, naar de kassa!
Ja, zeg ik, maar ik ga naar de mandjeskassa.
Daar kunt u met uw karretje niet bij.
U kunt me er dus best doorlaten.
Mijn God, wat een leed!
Thuis weet ik niet hoe snel dat ding weer af moet.
Of is het uittrekken?
Als het om bh’s gaat ben ik niet zo bedreven.
Ik heb een hekel aan die dingen.
Helaas is het zo kuis geworden in Nederland.
Dat elke vrouw haar borsten weer stralend verpakt.
Terug naar af.
Ik stuur een mail naar een mooie man.
Als ik een foto van mijn kut op het blog zet,
vraag ik provocerend.
Kan ik dan je naam gebruiken?
Hij schrikt zich rot
En neemt bij deze afstand
Alle denkbare auteursrechten.
Dit is dus Nederland.
Voor zij die buitenland gewend is.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Hila Lulu Lin
55 Responses to Ingesnoerd