In de ochtend weet ik het.
Als ik mezelf weer tegenkom.
Op de dag aller dagen.
Waarvan ze zeggen.
Dat het een dubbele mitswa is om de liefde te bedrijven.
Op een gewone zaterdag.
Shabat, zoals ze het noemen.
Dag dat God even rustte.
En niet meer wilde creëren.
Op die dag kun je zelf voor God spelen.
Wij hadden een godenkind kunnen maken.
Mijn lichaam zo gevoelig.
De elementen schudden vanzelf de opening.
Het hele universum in beweging.
Zo gaat dat met vrouwen op leeftijd.
Zij die moeten creëren.
En alles wat ze er van maken.
Aanmaak en de afbouw.
Als ze hun tanden laten zien.
Ik ben dus ongesteld.
Volkomen out of the blue.
Dat overkomt me niet vaak.
Mijn cyclus tot op de dag nauwkeurig.
Maar halverwege deze maand,
stoot mijn lichaam nu het nest af dat zij bouwde.
Ga je hoeden.
Doekje voor het bloeden.
Wanden, grenzen.
En de toestanden.
Dat is me nog een keer overkomen dit jaar.
Het duurde twee weken.
Nadat ik geneukt had met de man van mijn hart.
In de werkelijkheid.
En hij vertrok.
Zijn eigen weg ging.
Man die mijn laatste lichamelijke liefde deelde.
Mijn man, man van een ander.
Man wie ik zal volgen.
In al mijn dominantie.
Het blijft een gemiste kans.
Kind dat niet tot bevruchting kwam.
Toen je bang werd.
En twijfelde aan mijn integriteit.
Toen scheurde mijn schoot open.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Takashi Murakami
@ Oooooh,
open je schoot
en bloed!
Jammer.
Geen bevruchting.
Oef, hoe doe je dat, zoveel liefde zonder vrucht?
@Sjaal, het is wat het is.
Fijn dat jij het ook ziet.
De liefde.
Zoveel vormen en gedaanten.
En heel soms.
Voor een sterveling.
Onzichtbaar.
@ mooi en jammer tegelijk…
(laatste) voor een sterveling althans.
aah, de liefde, de vrucht, het bloed.
Mantra van stervelijkheid.
nog één sigaret voor 0.00 uur.
Rook je even met me mee?
Warmte, sjaal.
@sjaal, ik heb er al een opgestoken.
En de wodka ingeschonken.
Het is een nacht om knock out te gaan.
Alles wat ze er van maken.
Man, hoe treurig.
Hoe karig, die Nederlanders die maar in het hol blijven wonen.
Wonen, ik tikte bijna wonden.
En ook dat is waar.
Fijn dat je er bent Sjaal.
Ik ben er erg blij mee.
.
0.00 uur,
Assepoester-tijdstip, toch?
Dan moet ik weer lachen. 🙂
Ik weet het.
Van het muiltje.
En kruidje roer me niet.
@ :)))
23:58:
Heerlijk lang blijven zitten roken in de tuin. Doorleefde sigaret. Wodka niet in de kast, anders zou ik met je meedrinken. Wel wijn uit Italië. Verjaardagscadeau van ex-s.
Jij tikt sneller dan ik kan denken Jezz.
Maar dat hol. Aiii.
0.00-1.00: uur van de sjaal, wist je dat niet?
@Sjaal, je maakt me aan het lachen.
Vertel dan?
Mijn vingers slap.
Ik heb het al lang opgegeven.
De mannen die denken dat ze er iets mooiers van kunnen maken.
In hun ontrouw.
En hun bedrog.
Ik doe mijn best.
Waarheidsgetrouw te blijven.
.
@ allemaal stoere praat van dat uur van de sjaal.
Ben moe.
Slaap.
Satchmo uit.
Tanden poetsen en naakt naar bed.
En laat die mensen in dat hol maar de kleren krijgen.
Ha.
Vooruit.
Nog één sigaret.
En dan ga ik in mijn dromen dat muiltje zoeken.
Liefde en trusten.
Slaap leker mooie man.
Ik ga zelf ook, de schoonheid slapen.
Zoals dat heet.
Hoe ze het noemen.
Tot morgen.
.
@ ach, daar heb je het al weer. Jij om 0.04 een reactie en ik om 0.09 de jouwe nog niet eens gelezen.
pfffff.
Goed, uur van de sjaal. Wie A zegt moet ook B zeggen. Ben er dus tot 1.00 uur.
ach, die mannen.
Ja, vertellen.
Vertellen, wacht ik schenk er nog één in.
Vertellen.
Mooi.
Mooier.
God. Bedriegen.
Heeft vast met angst te maken.
Niet willen dat iemand boos op je wordt, je terecht wijst.
Mannen-moeders/ vrouwen-terechtwijzing.
Freud heeft er ongetwijfeld iets heel zinnigs over gezegd.
Maar daar heb je nu niets aan.
Vertel.
Je hebt het opgegeven.
Ben je gekrenkt?
Als ik moet vertellen…dan is het nog steeds met tranen over een gebroken vertrouwen. Blind vertrouwen. en dan plotseling niet meer. Heeft niets met moraal te maken, maar met gevoel.
"Waarheidsgetrouw." Ja, da’s mooi.
@ slapen, ja beter Jezz. Uur van de sjaal wordt geblust in wijn en een laatste sigaret.
Slaap je schoonheid.
Warmte, sjaal.
@Jezz
Toeval bestaat niet.
"De Vrucht van de Aarde"
dus ook niet.
Lees nu pas dit
nadat ik schreef dat…!
‘t is me wat!
Dag… ‘
(‘t wordt almaar warmer en warmer…))
Goedemorgen,
@Sjaal, ik begrijp helemaal niets van je verhaal.
Opgegeven?
Wat heb ik opgegeven?
Gekrenkt?
Waardoor gekrenkt?
@Jan, alles heeft met alles te maken.
I know. 🙂
@Sjaal, nog even, ik lees nu pas mijn woorden van eerder terug.
Ik zei het zelf: ‘ik heb het al lang opgegeven’.
En dan moet ik lachen.
Want dat is natuurlijk een leugen. 🙂
En zo ontstond toen de toestand…
– zo dachten zij –
dat zij elkander hadden begrepen,
en elkaar niets meer te vragen hadden.
Welgemeend werd toen door beiden besloten:
"Het boek is uit!"
Maar schrijf jij nog elke dag nieuwe verhalen?
Dan zal het boek nimmer eindigen.
En zo…, en zo.., en zo… is het toevallig ook nog ‘ns een keer! :-))
@Jezz… kijk maar wat je hiermee doet.
Het is in ieder geval een onderdeel van mijn boek
dat je altijd wel met eenieder wilt delen al was het
maar vanwege de (veronderstelde) eeuwigheidswaarde
en de idee dat "nimmer het boek uit zal zijn.."
Van die Sergio Fiorentino staat ook een fantastisch
interview ergens op youtube.
Maar ook signaleerde ik van hem een onovertroffen
Consolation van Liszt…
Luister maar: http://www.youtube.com/watch?v=audzVG8OHs4
Jan, je bent een prachtman van verleiding.
Maar het is voor later.
Ik ben nog met wat moois bezig.
Dan weet je het wel. 🙂
re:12:11..
Ja… jij hebt ook jouw boek…
dat wil men wel eens vergeten…:-)
@ lees net mijn woorden van gisteravond.
Geen touw aan vast te knopen.
Uur van de sjaal is uur van verwarring.
Daar is ze dan 🙂
Ik liet me nog even afleiden.
Dan weet je het wel.
Hoe waar wat je zei, Jan.
Het is fijn als je elkaar vragen kunt blijven stellen.
Hoe kwam jij nou op Liszt voor mij?
Het was heerlijk, en heel troostrijk.
Dankjewel mooie man 🙂
@sjaal, ik was zelf ook niet helemaal helder in mijn reacties gisteravond.
Deze ochtend keek ik ernaar en dacht.
Oi va voi, de toestanden en zo 🙂
En ook hier word ik boos.
Want waar blijft nou die hufter.
Die niet durft te reageren?
Kom op met je ballen.
Ik heb er mijn eicellen voor aangebroken.
hufter en aangebroken eicellen het is mij wat, een hufter die niet reageerd is toch die aangebroken eicel niet waard, of is het voor jezelf dat je de hufter zoekt.
@de muze, such is life 🙂