Masturberen

Ik wil best eens voor je poseren, zegt hij.
Terloops, als we langs mijn huis wandelen.
En van het strand naar een pizzeria gaan.
Hij is een vriend en een mooie man.

Man met wie ik geheimen deel.
Maar ook man die ik niet binnen wil.
Niet mee wil neuken.
En over de rest denk ik na.

Als ik thuiskom van mijn gelag met hem, ben ik misselijk.
My turn.
Van een draaiende maag en zo.
Sick to the stomach.
De volgende dag schrijf ik een mail.

En vertel dat ik nadenk over dat poseren.
Zo werk ik normaal niet.
Geen mensen in mijn heiligdom.
Mijn atelier, mijn tempel, van mij.

Maar naar aanleiding van mijn weblog
Ook de seksshop bekoort me niet
Maakt hij nieuwe opening.

In dat geval wil hij me zien masturberen.
Hij speelt dan voor meubelstuk, zegt hij.
Ik moet lachen.
En ik voor lustobject, vraag ik terug.

Ik ken het al.
Het bekoort me niet.
Ik wil die toestanden niet meer aan mijn lijf.
Dat is van mij.

Nee, zo bedoelde hij het niet.
Maar hij wil weten hoe ik dat doe.
Hoe plaats ik mijn handen.
Hoe gaat dat.

Hij stuurt me spannende filmpjes van fuckingmachines.
ook daarom moet ik lachen.
Ook al niets voor mij.

Ik hou er niet van als het mechanisch is.
Ik hou ervan te luisteren naar een lichaam.
Schrijf ik terug.
Daar hoor ik geen antwoord op.

Maak er een mooi blog van, zegt hij bij afscheid.
Hij, die normaal niet wil dat ik over hem schrijf.
Dus zing ik al drie dagen.
In alle talen.
Zijn lofzang.
My lovesong.

Maar My lonesome cowboy doet er totnogtoe het zwijgen toe.
Morgen verder.

Shabat shalom
 
Jezzebel,
Tussen water en water
 
Art: Takashi Murakami, My lonesome cowboy