In de storm van de ochtend zweven meeuwen.
Tot vlak voor mijn raam.
Ze laten me hoogte, diepte,
Eeuwige turbulentie zien.
En vallen luid gakkend voorbijgangers aan.
Vandaag slaat de verveling toe.
Uitgezakt hang ik op een stoel.
Nog even het strand op.
Doe eens wat.
Ik doe het.
Alles mist zijn doel.
Al drie dagen niet geschilderd.
Vreet aan me.
Maar ik kom er niet aan toe.
Gedachten blijven rondjes trekken.
Ik duik maar weer mijn eigen leven in.
Foto’s nog niet zo lang geleden.
Andere tijden.
Ander bestaan.
Mijn maag draait.
Als een meeuw gakkend naar de goden.
Die uitblijven.
Al mijn spieren gespannen.
Zo kom ik mijn eigen werk weer tegen.
Oude rommel.
Waarom zou je het bewaren.
Sentimentele waarde.
Kennelijk.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Hans Bellmer, La Poupee, object of desire
Zin geven doe je zelf.
De natuur verstaat dat niet en ‘god’ al evenmin.
‘t is wel handig, natuurlijk, om een ander te kunnen benutten.
Anders is elke zin zo zinloos…
@Mephisto, een ander kunnen benutten?
Ik begrijp er niets van, vertel eens?
Jezz. Morgen lekker weer. Op naar het strand.
Groeten,H
ps. niet te vlug dingen weggooien.
wat een storend kunstwerk Jezz
object of desire in sarcasme gehuld…
laad je batterij op
het waait buiten maar
you will get a second wind soon!
@Henk, van jouw lippen naar Zijn oor 🙂
Het is inderdaad moeilijk om in een bui van grote woede,
niet de hele klere zooi in stukken te scheuren. 🙂
@Koek, Hans Bellmer, een grote held van mij.
Je kunt het storend vinden, hij vertelt je ‘een waarheid’.
Prachtig weergegeven.
De lust, de appel en de navel waar de wereld om draait.
Second wind?
Definitie:
Second wind is a phenomenon in distance running,
such as marathons or road running (as well as other sports),
whereby an athlete who is too out of breath and tired to continue
suddenly finds the strength to press on at top performance with less exertion.
desire als waarheid
maar als een diep weggestopt verlangen
de deur naar de plaats van beestachtig die we soms beter niet kunnen openen
😉
@Koek, dank voor je definitie 🙂
Daar moet ik om giechelen, ah second wind dus.
Daar zal ik op wachten.
Ik geloof niet in gesloten deuren.
Open, open, open.
Alles open.
Zoveel mooier, mens, lust, beest en alles wat inktzwart is.
Dat er licht op mag vallen.
Hehe….ik gebruik een second wind kreet als ik heel moe ben bij het stappen
en dan na twee cocktailtjes ik me weer helemaal herboren voel
ehhhh moet ik nu bezorgd zijn?
😉
ja dat er licht op mag vallen
wel bij mij is de deur een kelder deur
dus geen zolder kamer met gordijnen voor het raam
ik heb daar een peertje aan het plafond
met een touwtje om het aan te klikken
meestal stroffel ik reeds voordat ik het koortje bereik
en maar goed ook
ach we all do things differently….
Dingen van jezelf moeten, kweetniet, ken het maar het werkt niet altijd even goed. Meestal komen de dingen die je doet vanzelf en is er geen moeten.
Echt weer om op te ruimen, bij mij is dat al een tijdje aan de gang. Ik had een hele box vol met spullen om lampen te maken en dat heb ik allemaal op grofvuildag buiten gezet. En werd meteen ook leger in mijn hoofd, ik hoef weer iets niet meer van mezelf.
Maar ja, ik had geen sentimentele band met dat materiaal.
Ik geloof dat ik alles door elkaar haal nu. Het zal wel een verband hebben.Ik typ gewoon te snel tegenwoordig.
Zinloosheid en nut.
Volgens mij elkaars tegengestelden?
Als ik een ander niet kan raken, niet kan vinden, niet kan velen, niet benutten, zijn/haar tijd niet kan vinden, sijpelt de kleur uit mijn betoog, vergaat de zingeving mij. Of dat nu is via een expo, een los contact, een partner, een doek of een losse tegel danwel de kat; zingeving ontstaat door het contact. En contact betekent voor mij: ‘Hé, buitenwereld!’
🙂
dit leeft voor mij
ook de dagen van melancholie en tot niets komen gaan voorbij. Lekker en goed slapen.
Als het kon, schoof ik je een wijntje aan )
je hebt het mooi opgeschreven.
groetje
herkenbaar beschreven en treffend geïllustreerd, komt er toch nog iets goeds van je dag!
Jongens, daar gaat ie, niet zo heel helder meer, so bear with me:
@Koek, no worries, volgens mij, maar wie ben ik?
Ik weet niet hoe dat zit met jouw licht.
Ik ben altijd wel blij als het helder wordt.
Bottoms up.
Aha, duidelijk, dan weet ik het weer.
Hoe ‘storend’ ook.
@René, als er geen heilig moeten was,
dan was er ook geen lust om te leven.
Dan kun je het licht beter meteen doven.
Voor mij dus dwangmatige rondjes op het strand.
Door mijn leven.
En al de sores die er bijkomen. 🙂
@Mephisto, volgens mij klets je maar wat.
Zoals ik dat met jou zo vaak heb.
Waar gaat het over?
Jouw buitenwereld.
Mijn binnenwereld.
Zijn.
@Vuurjuffer, dank, fijn je woorden.
@Dianne, roseetje dan maar?
Dank voor je woorden, ze steunen.
Soms is het zo.
Ook such is life.
@de rookvogelwachter, wat mooi dat je het zegt 🙂
Het enige wat telt.
Het verhaal dat je vertelt.
Dank 🙂
Fantastische combinatie van beeld en tekst.
Verveling, dat is een erge last…
@Maria, dank voor je compliment. 🙂
Voor mij leeft het ook.
Hoe zwaar ook de last van verveling.
Op een dag zal het lichter zijn.
Verveling is het mooiste cadeau
dat je van het universum kan krijgen.
Alleen de sterksten
kunnen het dragen.
Geniet er van.
Het brengt je verder.
Prachtig kunstwerk
Tekst en beeld. Treffend!
Dank je voor het delen van deze bijzondere kunstenaar!
Goedemorgen 🙂
@jp, dank ik denk over je woorden na.
Alleen de sterksten kunnen verveling dragen.
Emptyness is the table the game is played on, zei mijn mooie denkende vriendin altijd.
Ik ben er niet zo goed in.
@Gingy, dank en graag gedaan. 🙂
jezz, goedemorgen… verveling is meer stilte voor de storm …in verveling draai je rondjes om jezelf en bezie je jezelf van andere kanten… vandaag schijnt de zon!
Gala, goedemorgen.
Niet aan de kust.
Het is hier grauwig.
Zeg maar melkwit.
En ook de strandtenten hebben er een hard hoofd in.
Heel weinig bedjes staan uit.
Maar wel geschilderd deze ochtend.
En maar door klungelen. 🙂
doorklungelen en aanrommelen
zoveel leuker dan
presteren en drijfveren
@jp, hoe waar.
Maar soms heb je voeding nodig.
Toen ben ik me maar weer gaan storten op de filosofen.
Dan weet je het wel. 🙂
Wat een eng plaatje… De tekst spreekt me meer aan.
@Roland, dank 🙂
@Fred van der Wal, ik doe het maar even hier.
Ik weet niet zeker of Isis het onder haar bijdrages op prijs stelt.
Gisteren gaf ze nog aan van niet.
En je eigen bijdrage is inmiddels afgesloten.
Op een rare manier maakt dat me blij.
Dat betekent dus eerdaags weer stukjes schrijven, toch?
Want als je niet meer zou schrijven
hoef je ook niet bang te zijn over wat de redactie er eventueel van zou kunnen vinden.
Dan doet dat er niet meer toe, toch?
Ik begrijp wel dat de redactie jullie een reprimande heeft willen geven.
Geef toe, wat jullie ‘gedartel’ noemen, was vaak niet meer dan enkel om het effect.
Dat irriteert, dan gaan mensen afhaken.
Maar aan een bijdrage die al ik weet niet hoeveel dagen oud is,
waar een serieus gesprek wordt gevoerd,
zonder ook maar enkel effectbejag,
daar kan je dus geen buil aan vallen.
Isis, met alle respect, volgens mij zie je beren. 🙂
Ik wilde zeggen, Fred, laat je niet bang maken hoor.
Tot snel hoop ik.
De verveling van een uitblijvende zomer. Onrustig, want het is zo weer herfst. Mooi! ‘Echt’!
@Blew, dank. 🙂
Hoe bedoel je ‘echt’?