Het zijn plots weer zwoele dagen.
En mijn verlangen zwerft.
Donkere gangen.
Vandaag de 45-ste huwelijksdag van mijn ouders.
Geen van de kinderen erbij.
Mazal Tov voor de ouders die trouwden.
En al die tijd bleven houden.
Verraderlijke twee-eenheid.
Geen ruimte voor de rest.
Sinds ik aan dit zelfportret begon,
Droom ik over thuis.
Niet vroeger.
Maar wat er misschien nog komen gaat.
Al die dromen hebben met verraad te maken.
En wanhoop.
Domme driften van mijn vader.
Angsten van mijn moeder.
Ik ben niet blij met dit portret.
En toch weet ik.
Dat ik moed moet houden.
Want in het geheel past het.
Elk kind.
Geboren.
Schoot van mijn moeder.
En later.
Uitgevaagd.
Ik verlang naar een man.
Bij wie het veilig is.
Lusten en de lasten.
Driften en de giften.
Waar blijft die mooie rooie.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, Iseh detail 5, 15-07-09
26 Responses to Donkere driften