Ben je al in Amerika,
schrijf ik bericht.
Hartenkreet.
Ik weet niet zeker of ze het hoort.
Mijn mooie denkende vriendin.
Vorige week is ze geopereerd.
Ik heb geprobeerd te bellen.
Paar keer al.
Naar het land van mijn hart.
Te duur voor mij.
Maar zij was in het ziekenhuis.
En ik belde toch.
Dat kapte ze steeds af.
Ze zou terugbellen.
Paar keer al.
Maar vergat ze.
En vandaag staat haar telefoon
op buiten-land-stand.
Ze neemt niet meer aan.
Na het ziekenhuis.
Nadat haar dochter uit San Francisco weer terugging.
En voordat ze zelf naar Amerika vertrok.
Haar grote liefde houdt er lezingen.
En van bellen kwam het niet.
Blijkbaar.
Ik stuur haar het portret van mijn zusje.
Ze loopt met slangen en buisjes,
Door Manhattan, schrijft ze terug
Ze voelt zich dus nogal opgelaten.
Aan het portret moet ik nog werken, vindt ze heel direct.
Het lichaam prachtig, gezicht te flets.
En daar zit ik dan.
Starend naar haar mail.
Dit de eerste keer dat we het niet eens zijn.
In kunst.
Zij en ik, onze smaken in symbiose.
En meestal kunnen we elkaar goed uitleggen.
Waarom.
Maar dit mijn werk.
En waarom gaf ze me niet.
Detail van het geheel.
Oh man.
Wat een ellende is dat toch.
Als je niet kunt bellen.
Ik wil haar spreken.
Haar stem horen.
Ze heeft een hekel aan mails in het Engels.
Dat kost haar te veel moeite.
Dan maakt ze zich er snel vanaf.
Daarom mailen we niet veel.
Maar man, hoe ik haar mis.
Mijn mooie, drukke, denkende vriendin.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Orly Maiberg
=Dit de eerste keer dat we het niet eens zijn.
In kunst. =
Kan het zijn dat dit komt omdat het schilderij zo dicht bij je hart ligt?
en telt afstand nog erger. Weet niet goed wat te zeggen, behalve dat ik dit goed voelen kan.
@Ina, dat kan.
Die kans zit er dik in.
Maar mijn werk is nog niet klaar.
Het is een totaal.
En misschien is het geen goed idee.
Dat ik al die losse details laat zien.
Want het is pas een ‘werk’ als je het geheel kunt bekijken.
Het is ook belangrijk dat ik me niet laat beïnvloeden.
Door wie ook zijn mening.
Vasthouden aan mijn eigen idee.
Ik weet waarom.
Het ging niet per ongeluk.
Maar dat is dus heel moeilijk.
In jezelf blijven geloven.
En het oorspronkelijke idee.
@Dianne, dank.
Fijn dat je het zegt.
Daar geef je me ook kracht mee.
Dat schilderij, rode bikini, rode teennagels, de kleur van leven op een zee van blauw dat de draagkracht uitbeeldt. ‘Just go with the flow’ heb je uitgekozen Jezz. 🙂
Ik reageer op de kunst:
weer een drijvende vrouw, hartstikke mooi.
Ik was zo blij toen ik je nieuwe banner zag, met de watermelonenspiraal. Heb je dat ook ergens aan anderen uitgelegd?
Het is wel een schilderij dat intrigeert,
maar hoort het ook bij de tekst,
waarvan de vriendin-in-dat andere-land
de kern is,
althans in mijn leesoptiek?
Ben met je eens dat je moet vasthouden aan je concept
als het eenmaal getoond is.
Dan maakt het ook deel uit van wat anderen
van je weten
en liefhebben.
@ Jezzebel : Als je de invloed, sturend of juist volhardend, kan omzetten in je creatieve energie, dan moet het wel goed gaan.
Ik zelf vind jouw kwetsbaarheid wel heel erg mooi en ontroerend.
Op één of andere manier straalt het hier afgebeelde beeld dat ook uit.
@Lidy, man, wat fijn dat je het zegt.
Weet je dat ik het zelf niet zag?
Zoals Maria ook zei.
Ik koos dus wéér voor een drijvende vrouw.
Het is moeilijk om jezelf precies te begrijpen.
Go with the flow, wat ik uitkoos 🙂
Contemplatief moment.
@Maria, fijn dat je er bent!
Ik heb Sigalit Landau en die prachtige watermeloenen
Drijvend op de Dode Zee proberen uit te leggen.
http://vkblog.nl/bericht/259974/Eye_of_the_storm
@Islomaan, ik had een ander werk in gedachten.
Van Orly Maiberg.
Maar toen ik naar de beelden keek.
Toen kwam zij bovendrijven.
Daar heb ik naar geluisterd.
Ik kan het zelf nog niet goed duiden.
Voor mij klopt het.
En voor de lezer zal het misschien later duidelijk zijn,
in een groter geheel.
Ook dit slechts een detail.
Ik probeer naar mijn innerlijke stem te luisteren.
Zo goed als ik kan.
Over wat je zegt over een werk, daar ben ik het geloof ik niet mee eens.
Als een werk uitleg en achtergrond behoeft.
Dan is het niet sterk genoeg.
@Ina, ik probeer de input in creatie om te zetten.
Dank voor je lieve woorden.
Het is werkelijk niet gemakkelijk.
Aan de ene kant ben je heel open en kwetsbaar.
Dat is goed.
Daar komt creatie van.
Aan de andere kant moet je een grens trekken.
Dit is van mij.
Dit wil ik zeggen.
Hier moet de wereld het mee doen.
Oi va voi, wat een knokpartij is dat.
De de vrouw ligt in het zwarte water…, van herinneringen. Rode nagels daar kijk ze naar.
groet á deo
@Robert, dat ook 🙂
Mooi indrukwekkend stuk heb je geschreven over het overlijden van je broer.
Jammer dat je er geen reacties bij toestond.
Ik had je daar een beetje kracht willen geven.
die vrouw in die oneindige zee drijft op eigen kracht
en jij koos haar uit
@Gala, ik zal meer werk van Orly Maiberg laten zien.
Veel aan-zee-werk.
En ik dacht, zou het passen bij de groep kustdorpen?
Tel Aviv is natuurlijk niet bepaald een kustdorp…
Maar ik vertel het en woon wel in zo’n dorp…
Wat vind jij?
Deze vrouw ligt volgens mij in de Middelandse Zee en niet in bijvoorbeeld de Dode Zee.
De Dode Zee heeft zo’n prachtig groenig blauwe kleur door alle mineralen.
Je kunt ook zien dat er een beetje golfslag is, dat heeft de Dode Zee niet.
De kleuren van dit werk vind ik erg mooi.
Goedemorgen Jezz (voor jou dan)
Ik denk dat je open moet staan
voor andermans meningen
ik heb me regelmatig betrapt op dat vasthouden
en alles met verve verdedigen enzo
en dan gaat de kritiek werken
dat kost altijd even tijd
en soms geef ik toe en soms niet
maar buitenstaanders kunnen met afstand kijken
en jij niet wat ook weer onderdeel is van het hele project
iedereen staat je zo dicht bij het hart
als ik jouw zelfportret naast die van jouw zuster zet
dan zie ik inderdaad een verschil in laat ik het "diepte" noemen
hoe je jezelf heel confronterend neer zet
en je zus angelical…inderdaad een beetje te mooi
als dat onderdeel van jouw concept is dan prima toch
wellicht dat ze datj bedoelt met flets
jammer dat ze het nog niet heeft kunnen onderbouwen
Hey New York party-ganger.
Hoe was de parade?
Dank voor je woorden.
Belangrijk om open te staan voor kritiek.
Maar pas als het áf is.
En niet als je er nog midden in zit.
Daar valt eenvoudigweg niets over te zeggen.
true that…true that
net als het verkondigen van je zwangerschap
zo voor de 3e maand
gewoon tricky business….
maar dat is wel te verwachten als je het laat zien
dan vraag je om een reaktie…
@Koek, dat is ook waar.
En ik vind dat al die details ook op zichzelf moeten kunnen staan.
Er is dus wel wat om over na te denken 🙂
Hee een horizontale naar het diagonale neigende cruize over het meer van Golgotha!
@Wiljan, oeh, dat kan ook nog.
Het meer van Tiberias.
Kinneret zoals we het in Israël noemen.
Natuurlijk.
Waar Jezus over het water liep.
Jesus christ !
Superster!
@Wiljan, jij bent de superster die het zag 🙂
Ja maar alleen jij het het overzicht over dit werk. Er is toch ook een onderlinge verhouding van die portretten? De een is toch lichter omdat de ander donkerder is? Ga je eigen koers, Jezz! Het komt goed met je vriendin, ze belt je vast binnenkort. Sterkte!
jezze, goed idee om kunst in Kustdorpen te introduceren
@Blew, zo raak wat je zegt.
Maar dat wil ik allemaal niet uitleggen.
Dat moet je zien als het af is.
Ik doe mijn best 🙂
@Gala, leuk!
Dan kan ik veel meer bijdragen in onze groep introduceren. 🙂
Er is echter nog iets.
Oudere bijdragen kan ik niet in de groep poneren.
Alleen vóór publicatie kan ik aangeven in welke groep.
Na publicatie heb ik die optie niet meer.
En kan het dus niet (met terugwerkende kracht) bijwerken.