Liefde die doodging

 
Patrick Joab H.
Je stierf.

Lang voor je operatie.
Stuurde je bloemen.
Naar redactie.
Van dat roddelblad.
Honderd rode rozen.
Voor mijn verjaardag.
Zo liet je gul.
Naam en toenaam achter.

Dat vonden ze grappig.
Mannen en vrouwen.
Dames en Herenrioolrat.
Samenloop van omstandigheden.
Heden en verleden.
Met zo’n vader.
Verguisd en aanbeden.

Wisten wij veel.
Wij waren vrienden
En jij niet precies zoon van.
Toevallig bekende man.

Tijdens de Golfoorlog.
Sleurde je me synagoge in.
Mijn eerste.
Je moeder opgelaten.
Met mij.
Sjikse van buiten.
Op de vrouwengalerij.
Begin van meer.
Gebroken vaten.
Tikoen Olam.

Het helen van de wereld.
Zoals ze het noemen
Je was mijn Joodse wortel.
Eindelijk kon ik mijn moeder vertellen.
Wat ze zelf niet kende.
Nieuwe vragen voor mijn oma.

Patrick Joab H.
Nadat ze je ontsloegen.
Uit het ziekenhuis.
Kreeg je fatale aanval.
Epilepsie.

Zo viel je op je gewonde neus.
Zo stikte je.
In het huis van je ouders.
Op de ochtend.
Dat je hen naar het vliegtuig zou brengen.
Onderweg naar Ha’aretz.
Israël.
Land van ons hart.
Daarom sliep je thuis.
Onderweg naar Schiphol.

Ook wij grote dromen.
Jij en ik.
We wilden Flatliners samen zien.
Je zou me vertellen.
Je coma.
En je zou me kussen.
Als je durfde.
Je wilde me zelf.
Naar Israël brengen.
Allemaal voor later.

Man, je was 25.
En daarna dood.

Morgen verder.

Jezzebel
Tussen water en water
 
Art: Bram van Velde


Content Related Article:
En toen ging je dood