Patrick Joab H.
Je was een fucking bekende Nederlander.
Man uit mijn zwarte boekje.
Van de rouwadvertenties.
En je beroemde vader.
De professor.
Je stierf.
Op je 25-ste.
Mijn leeftijd.
Je moeder had me gezien.
Geboorteadvertentie.
Gooi en Eembode.
En had mij voor jou bedacht.
Vrouw van je zijde.
Jiddische mamma.
Dan weet je het wel.
Maar jij ging dood.
Voordat ik mijn armen om je kon slaan.
Voordat ik je kon kussen.
Zachtjes wiegen.
Voordat je wist.
Wat het betekende.
Vrouw en liefde.
Je stikte.
In je eigen bloed.
Je was het glanzend gitzwarte schaap.
Schijt aan je familie.
En zo had jij mij.
Heel anders dan je moeder.
Voor jezelf bedacht.
Je was mijn steun en toeverlaat.
Eerste Golfoorlog.
Man die het liedje van Lenny Kuhr.
A Jewish Home
Naar de schuilkelders van Israël bracht.
Wie weet dat nog?
Ik lag met mijn matras voor de tv.
Toen ik werkte voor dat roddelblad.
En keek naar CNN.
News Crews van de wereld.
Zoals ik dat later zelf zou zijn.
Maar dat wist ik toen nog niet.
Want jij leefde nog.
Maar je ging godverdomme dood.
Je was de sterke man,
Die me hielp schleppen.
Het Gooi uit.
Amsterdam in.
En ook jij ging lekker.
Je was al lang geen uitsmijter meer.
Koperen Kraan in Bussum
Voorbij voor jou.
Je had een verschrikkelijk ongeluk overleefd.
Zoveel dagen in coma.
Maar je was er vrij normaal uitgekomen.
En zelfs epilepsie had je overwonnen.
Toen je me belde.
Weekje na de Golfoorlog.
Je lag in het ziekenhuis.
Er moest iets simpels gebeuren.
Neusschotje recht.
Maar jij was bang voor narcose.
Toen vroeg je me.
Voor het eerst open en rauw.
Om bij je te zijn.
Omdat jij bij mij wilde zijn.
En ik was er.
Aan je bed.
Met je gezwollen gezicht.
Je praatjes en je babbels.
Man, wat hebben we gelachen.
Daar aan dat ziekenhuis bed.
Morgen verder…
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Bram van Velde
A Jewish Home
A promised land
A place to live
Jezz., kippenvel en wat een triest verhaal.
Jaren gelden speciaal naar Leiden gereisd om een overzichtstentoonstelling van Bram van Velde te zien. Heb er uren rondgelopen, steeds weer kijken, die kleuren, de composities, prachtig.
@Gingy, fijn dat je er bent!
Ik werd op Bram van Velde door Wiljan 45 geattendeerd.
Ik zag het in één oogopslag.
Hij die ook worstelde,
de symbolen en de verhalen.
Alles wat ze je vertellen.
A jewish home,
A place to be…
Ging, je hebt geen idee.
Duizend tranen.
Staat heel mooi. Maar ik zie de link niet tussen van Velde en de stemming van je verhaal…wel past het desondanks ….ik moet even na-zoeken wat voor mens hij is geweest….is lang geleden dat ik er mee bexzig was. Een heel prettige man, daar hou ik het even bij…zoiets als ik 🙂
Wat was de boodschap van dit schilderij, volgens jou, welke stemming?(geen titel, zoals nooit, toch?) Ach, zie maar of je een antwoord weet.
Groet.
@wiljan, ik denk dat ik de antwoorden weet.
Anders zou ik het werk niet kunnen gebruiken
in het verhaal dat ik vertel.
Ik begrijp zijn beelden.
Maar ik ga ze niet uitleggen.
Morgen meer van mijn verhaal.
En zijn beeld.
In elk van Bram’s werk zit een magendavid, een davidster, verwerkt.
Ik begrijp dat verhaal en alle facetten.
Maar verder wil ik het aan de verbeelding overlaten.
Wat een drama heb jij toch allemaal om je heen hangen
Achter Diamond center – D A M was
jaren een Kunstwinkel
die alles van Bram van der Velde had….
Boeken met echte Litho’s
Kado gedaan ,Weg gegeven
Veel weg geven
Gaat als je boven leest niemand dood aan
Het Leven is één groot Kado dat je onverpakt
Jez zelf mag geven…..
Want als je jezelf dat niet Kado geeft is dat
Dood zonde……..
Groet à Vous!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
@René, dit is wel een beetje meer dan een drama.
Een vriend van 25 jaar die sterft is een tragedie.
@actuality, ik vraag altijd of ze cadeautjes voor mezelf inpakken.
Dat vind ik gezellig. 🙂
Bram zijn laatse werk vond ik niet zoveel aan. Actuality in die winkel kwam ik vroeger ook als Damslaper.
Groet
O Goede morgen Jezzebel. Eerst een bakkie doen en de sjon sjien opkomme…
Goedemorgen Robert,
het regent in dit land waar ik het altijd koud heb.
Nog nooit van hem gehoord is dat erg. Terwijl ik er toch best veel ken, begrijp dat niet maar goed.
Enne die warmte he, verdrijver van de kou en kilte, die moet je echt zoeken, kom je niet zoveel meer tegen in deze ik cultuur
de muze,
Zichhranon libracha, voor mijn vriend Patrick, moge zijn nagedachtenis tot zegen zijn.
Ik vind dit best een zwaar verhaal om te vertellen.
Ook die moet je vertellen zijn ook onderdeel van ons leven.
Ik heb er ook nog wel eenpaar, maar zet ze niet op het blog
Ik ben maar gewoon stil verder.
wat een indringend verhaal schrijf je jezz, een gebeurtenis die je je hele leven bij je draagt…dat is wat voor ons levenden overblijft. Ik ken de kunstenaar niet maar vind de kleurencombinatie prachtig
@de muze, te lang al, dat ik niet durf te spreken.
Maar dit verhaal voor mij belangrijk.
De keuzes van mijn leven.
@trekmoment, fijn dat je er bent.
En dat je dat laat weten.
@gala, dank voor je woorden.
Er is nog zoveel te delen.
En ik wou dat ik het korter en beknopter kon.
Daarom hield ik al die jaren mijn mond.
De pijn te vers, open wond.
Maar nu wil ik praten.
Eerste man aan wie ik mijn hart gaf.
och jezz….
@Gala, dank Lieverd 🙂
Extremely well written writing
Youre quite right on this blog post!!