Mijn mooie denkende vriendin belt.
Laatste keer dat we elkaar spraken.
Was dat niet zo’n succes.
Nu wil ze weten hoe het gaat.
En ik vertel.
Frutsels en fratsels.
Kansjes die ik naar de goden werp.
De dingen die ik doe.
De mensen die ik ontmoet.
En ze vraagt naar een nieuwe vriendin.
Want ik heb over haar verteld.
Toen ze bij me was.
Helaas, vertel ik.
We hebben ruzie gehad.
Ik kan haar niet goed hebben.
Als ze zo bangig is.
Daar kan ik niet tegen.
Als zij een hoofddoek ziet.
Dan ziet ze haat.
En ik leg uit hoe ik geprobeerd heb.
Te kijken.
Wat de advertentiemannen werkelijk zeiden.
En dat het me blij maakte.
Deze moedige mannen en vrouwen.
Met een boodschap.
Kijk nou eens anders.
Maar dat ik diep geschokt was.
Dat zij koos voor bedrog.
En zelfs mijn woorden wiste.
Zonder dat aan te geven.
Dat heeft me erg verdrietig gemaakt.
Ze kent me in het echt.
Blijkbaar is haar gelijk belangrijker.
Maar voor mij is het een leugen.
Daar worden we allebei verdrietig van.
En snel hangen we op.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, Mist 05-02-05, werkstuk dat niet langer bestaat.
Omdat mijn art teacher zei dat het niet voldeed.
En ik geloof vandaag, dat dit niet helemaal waar was.
16 Responses to Zij koos voor bedrog