Achter tralies

In Zandvoort achter tralies.
Week van de zee.
Zit het vandaag.
Niet mee.

Een aarzelend portretje.
Dat ik opzette.
Heb ik gewist.

Nadat ik sprak.
Met mijn mooie denkende vriendin.
Zij die begon te schreeuwen.
Toen ik begon te vertellen.

Dat wat ik ontdekt heb.
Labels en etiketten.
Nee, schreeuwde ze.
Dat niet.

Maar tijd om te praten.
Heeft ze niet.
Ik had er al wat telefoontjes.
Tegenaan gegooid.
Die dag.
Ja, uren later.

Maar toen had ik geen trek meer.
En de woede.
Scheurde me.
In stukken.

Nu durf ik niet meer terug.
Maar ik moet verder.
En dus is het janken.
En de goden danken.
Al is het op mijn blote knieën.

Zij die huilt.
Zij zal lachen.
Op een dag.

Jezzebel,
Tussen water en water

Foto, vandaag