Het is een nacht waarin ik lekker geslapen heb.
Raar genoeg.
De aanslag van gisteren heeft me diep geraakt.
Veel dieper dan ik kan uitleggen.
De beelden zo bekend.
De waanzin.
De shock.
En de omstanders.
Vroeg in de ochtend neem ik een besluit.
Zoals ik van de week al probeerde.
Maar een bandje kreeg en geen kracht had.
Om in te spreken.
Och acht uur vind ik dat het redelijk is.
Voor iemand in zijn beroep.
Bovendien verwacht ik het bandje.
Maar hij neemt op.
Krachtige stem.
Hij heeft voorlopig geen plaats voor mij.
Einde van de maand.
Dat vind ik lang, zeg ik.
Ja, zegt hij, maar zijn collega, na vijf mei.
Nee, zeg ik.
Ik heb u geadviseerd gekregen van mijn huisarts.
Omdat ik er specifiek naar vroeg.
Zij gaf me uw naam.
Daar wil ik me aan vasthouden.
Dus wordt het einde van de maand.
Ik heb de hulptroepen ingeschakeld.
En er meer dan genoeg van.
Alle monsters uit de kast.
Voorzichtig.
Vandaag ben ik trillerig.
Ik weet dat er een moeilijke weg te gaan is.
Maar ik zal hem bewandelen.
Stap voor stap.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Marlene Dumas
Gelezen en al vijf reacties bedacht die er waarschijniljk allemaal niet echt toe doen. Dus laat ik het zo maar.
@Maria-Dolores, ik ben er blij mee hoor, alles wat je me laat weten.
ik ga niet (meer) schrijven dat je dapper bent..(ik denk het)
@Gala, en weet je, ik ben zo blij met je woorden. 🙂
klassewijf!
@gala, vriendin! Je maakt me aan het lachen en huilen, wat heerlijk. 🙂
"Ik weet dat er een moeilijke weg te gaan is.
Maar ik zal hem bewandelen.
Stap voor stap."
Zoooo dapper! We helpen je!
@Blew, dank voor je woorden, zo fijn om te horen en te weten.
de trend is hier richting amerikaanse toestanden, Jezzebel. ik weet, het helpt niet als ik dit zeg… en het is geen kast 🙂
@landheha, ik geloof er niets van.
Ik ken Amerikaanse toestanden.
En toestanden van het land van mijn hart.
Toestanden van de wereld.
Waar ze het de situatie noemen.
Vertel eens, als het geen kast is, wat is het dan?
ik besef nu pas dat mijn laatste blog geïnspireerd is en mij losgemaakt heeft in iets
waarin ik vast meende te zitten
stap voor stap
was het entkristal voor mij vanavond uit jouwe woorden
waardoor ik weer kon vinden wat ik weg had geschreven, omdat het louter idee was en geen essentie in mijn domme dromerige gedachtengang.
als iemand mij begrijpen moet pleeg ik geweld;
hoeft dat niet dan ben ik liefde
Jezzebel, je hebt mij enorm geholpen vanavond in het doorzien van, en erkennen van, mijn waanzin.
Dank je diep.
Reactie is geredigeerd
Meestal zitten ze onder je bed, maar ze kunnen ook in je hoofdje zijn gekropen, wie zei dat nu laatst
Reactie is geredigeerd
Goedemorgen 🙂
@joost, dank voor je woorden, je laat me glimlachen, te veel eer, dat ook. 🙂
@landheha, oh ik maak me geen zorgen over waar ze zitten, die monsters.
Ik ga er naar kijken.
goede stap jezz iemand die niet de beperkingen heeft die vrienden hebben. iemand die droog de situatie kan beoordelen en anders gewoon iemand die met volle aandacht luistert. good luck!
@Richard, dank, ik ben zeer benieuwd wat hij allemaal ziet en weet, dat ook.
Ik ben op zoek naar zijn intellect, zoals naar dat van mij.
stap voor stap, zo gaat dat het beste denk ik.
Ik zit me af te vragen waarom je dit plaatje heb gekozen. Zij kan geen stap verzetten namelijk:)
@Zoë, goedemorgen 🙂
ik doe mijn best.
Ik kan niet altijd goed uitleggen, waarom ik een afbeelding bij een bepaalde tekst plaats.
Soms is het een gevoel, ik probeer daar zo precies mogelijk naar te luisteren.
Ook als het beeld iets zegt wat misschien op het eerste oog angstig lijkt.
Ik heb dit beeld van Marlene Dumas gekozen omdat zij open is.
Naakt en kwetsbaar, daar staat ze, ze toont zich.
Hier moet de wereld het mee doen.
@Zoë, en eigenlijk nog iets, wat ik inslikte, maar toch wil zeggen.
Een beetje zoals Beatrix, die kan ook geen kant op.
Jezz: gelezen.
Hier ook. Growing pains, niet te harden. Maandag eerste gesprek. Mezelf opnieuw uitvinden, zoiets. En nu maar hopen dat het klikt.
Stap voor stap!
@Gingy, fijn dat je het me laat weten.
@Sandra, oeh wat goed.
Het zal een ontdekkingsreis worden.
En dat is, vind ik, best een fijn idee. 🙂
Ongelooflijk hè wat een eenmansactie allemaal teweeg kan brengen.
En inderdaad: alle monsters uit de kast.
Pijnlijk, maar in het open daglicht zullen ze verworden tot wat ze zijn: slechts schimmen.
@Zusenzo, zo gaat dat.
Het heeft veel mensen diep geraakt.
En ieder verwerkt het op zijn eigen manier.
In Zandvoort wordt de drank ingeslagen. 🙂
Ik weet niet zeker hoe dat zit met schimmen.
Ik geloof dat ik echte mensen wil van vlees en bloed.
Die kan ik begrijpen, ook hun beweegredenen.
Daar is een soort berusting, het zij zo.
Hier moeten we het mee doen.