Net na zevenen in de ochtend.
Ga ik het strand op.
Buiten ruikt naar de eerste regenbui.
Na een warme dag.
Aan zee is het grauw.
Ik loop maar een klein stukje.
Vandaag niet veel kracht.
Ik moet nog bijkomen.
Na dagen van veel teveel.
Tegen een heuveltje tussen twee strandtenten.
Ga ik zitten in het zand.
Laatste sigaretje roken.
Voordat ik nieuwe zoek.
Wat is er in dit dorp op dit tijdstip.
In godsnaam open.
Voordat ik terug naar huis keer.
Twee meeuwen vechten met de snavels in elkaar.
De vrouwtjes jammeren er zachtjes omheen.
Heel dichtbij laten ze me niet komen.
Het is van hen.
Aan de branding ligt groenig schuim.
Eiwit, volgens de jutters.
Het zijn stille dagen.
Na het vertrek.
Van mijn mooie denkende vriendin.
Thuis vind ik foto’s van vier dagen geleden.
Toen ze nog bij me was.
Ik was het vergeten.
Tijdens het bewerken van al die momenten.
Dat ik haar vastlegde.
Zoals ze graag wilde.
Zie me, zie me, zie me.
Foto’s van een gewone oude man.
In het zonnetje.
In stilte kijk ik naar buiten.
Staar ik in de spiegels van het casino.
Dat wilde ze ook nog.
Met mij naar binnen.
Maar dat heb ik geweigerd.
Ik wil het niet weten.
En ook zij moet uitkijken.
Dat weten we allebei.
Dus geeft ze me al haar credit cards.
En al haar geld.
Met vijftig euro.
En haar paspoort.
Gaat ze op stap.
Alleen.
Met dertig komt ze terug.
Niet lang daarna.
Verder durfde ook zij niet te gaan.
Jezzebel,
Tussen water en water
Eigen foto’s 22-04-09
jeetje! ik ben een tijdje bevriend geweest met iemand die écht speelde. zal het nooit vergeten, die overtuiging van hem dat hij ooit misschien tòch zou kunnen winnen. en hij heeft me toen aangeraden om ‘De speler’ van Dostojewski te lezen. maar daar stond het antwoord ook niet in. of misschien snapte ik het toen nog niet. vandaag eens kijken of ik het boekje nog ergens kan vinden…
ciao
@Maria-Dolores, oeh, dat boek moet ik ook hebben, dank 🙂
@jez,
ik kan me nog herinneren dat ik tòèn erg teleurgesteld was (van het boek dus). heb het ondertussen wél gevonden in mijn boekenchaos. misschien staat het zelfs op internet op zo’n gratis-literatuur-ebooksite. ga het mijne vanavond lezen om te kijken of ik er ondertussen iets van snap… of er misschien zelfs achter komen waarom ik het toen niet snapte :-).
ciao
@Maria-Dolores, ik ben ontzettend benieuwd, dan weet je het wel 🙂
@Maria-Dolores, nog even (ik wil zo graag schilderen), ik vond een interessant stuk waarin de meningen van http://home.wxs.nl/~sytzek/dost.htm tegenover elkaar worden gezet.
Dank voor alle aanwijzingen. 🙂
Reactie is geredigeerd
ik ben één keer in een casino geweest en ik doe het nooit meer. De sfeer vond ik vreselijk en ik denk dat ik moet oppassen met gokken.
De foto’s zijn leuk maar niet geschikt voor de kijkers met hoogtevrees:))
p.s. ik heb in Tivoli (dat pretpark in Denemarken) ontdekt dat ik ‘eigenlijk’ ook verslaafd ben. daar speel je om chips die niks waard zijn, en tòch lokte en lonkte het me heel erg. wat? nou, winnen natuurlijk!
ciao
Mooi ! De foto’s zouden zo geleend kunnen zijn bij http://www.volkskrantblog.nl/bericht/257812…;o)
@de Stripman; Dat heb je goed gezien. Zelfde bestrating. De titelmoet dan worden: Zo vader zo zoon en opa kijkt toe.
Weer een leuke tekst Jez.
Reactie is geredigeerd
De man met de blauwe jas is alleen maar een pion in het spel. Knap, Jezz!
zo’n man…op zondag… het leven een gok…
vind het wel grappig dat je vriendin jou haar creditcard gaf voordat ze op sjouw ging
@Zoë, ik moet ook uitkijken met casino’s, ik ben gevoelig voor verleidingen als ze glimmen, piepen, klateren, klingelen en zo.
@Maria-Dolores, ah ja, we houden allemaal van spelen, én winnen natuurlijk 🙂
@de Stripman, dat lijkt me een gemakkelijke conclusie.
@Jim, titels bepaal ik altijd zelf.
@Blew, dank voor je scherpe blik. 🙂
@Gala, we houden een oogje voor elkaar in het zeil.
Ik zag haar uit het casino komen, en toen ze aan de achterkant van mijn huis was, was de deur al open voordat ze op de bel hoefde te drukken.
Zoë:ik doe het ook nooit meer, al sta ik nog 270 gulden in de plus.
tegenwoordig ga ik ervan uit dat je krijgt wat je toekomt. daarom doe ik ook eens per jaar mee in een loterij, want je moet het lot wel een handvat geven. Als het dan weer niets is heeft het zijn kans voorbij laten gaan, en ben ik weer gered van de hoofdbrekens over wat ik met al dat geld moet doen.
Jezz: ik kan op mijn werk geen foto’s bekijken dus …
viktorrené
Reactie is geredigeerd
mooi geschreven jezz
casino’s is niet mijn ding
maar vegas is geweldig moet ik je zeggen
een wereld zonder klokken en zon
@Richard, dank.
Ik vond Vegas ook niet zo.
Aardig om een keertje gezien te hebben.
Maar ik voel me niet prettig als het licht, geluid en de temperatuur voor je bepaald worden.