De dag valt me zwaar.
Zwart gat trekt me de diepte in.
De keuken schoon.
Uitgekrabd.
Gedachten gaan.
Nergens heen.
Er is niets van ons over.
Nog geen foto heb je.
Van ons.
Geen tekening die we voor je maakten.
Films van vroeger.
Blije kindertjes.
Op het strand.
Ze zijn verdwenen.
Je ijskast was belangrijker.
Weet je nog.
In dat faillissement.
Toen heb je de blikken van vroeger.
Achteloos laten staan.
In onbekende handen laten gaan.
Tekeningen.
Sprookjesboeken.
Cadeautjes voor Moederdag.
De zelfgemaakte pollepel.
En het zeilschip van mijn broer.
Weggekeild in containers.
Niet in je interieur.
Alsof we niet bestaan.
Uitgewist.
Vermorzeld.
Gapend gat.
Van de wansmaak.
Van gestifte lippen.
En je zwijgende mond.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Antoni Tàpies
12 Responses to Van gestifte lippen en je zwijgende mond