Waar ben je.
In kunst.
En in de wereldliteratuur.
Ik kom je slechts verminkt tegen.
Gehavend.
Uitgevreten.
Waar ben je.
Prachtig mooi.
Joodse vrouw.
Volgende generatie.
Zij die de pijn niet kent.
Die leeft zonder verleden.
Gekoesterd door de goden.
Zij bestaat niet.
Ik kijk naar Yocheved Weinfeld.
Hannah Wilke
Silvia Gruner.
En zelfs de jongeren.
Sigalit Landau.
Hila Lulu Lin.
Godverdomme.
Was er maar een wiegeliedje.
Voor de schuldige moeder.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Hannah Wilke detail SOS project, Starification Object Series
Sigalit Landau, eye drum
Hoe vond je de twee Timmen?
Special effects tot en met!
Symbolen van de nieuwe generatie?
Moet je uit?
Ben je ook uitgenodigd voor het diner van morgenavond?
Zou wel een klapper geven als jij binnenkomt in vol ornaat!!!
@Dolce Dunya, ik heb het niet gezien.
Ik zat in mezelf.
Opgesloten.
@… Je bent lief. 🙂
De vrouw op de foto heeft in elk geval geen koortslip…
@Jos, nee Jos, zij heeft haar koorts, haar verlangen en haar schoot in haar gezicht getekend, kauwgom project.
P(l)akkende gedachte.
Boeiend.
Groeten, Henk
Prachtig weer Jezzebel, vooral de eerste regels zijn erg indringend
Jezz, ik word hier stil van, ondanks de kauwgum zie ik haar schoonheid
de video…er schieten duizenden gedachten voorbij wanneer je kijkt…. naar dat wakende oog
@Jos, als je googled op Hannah Wilke, dan kun je goed zien wat de thematiek is waarmee ze werkt.
Ze is niet enkel een kunstenares, een Joodse, ze is ook feministe.
Ze zag dat vrouwen gebruikt werden als kauwgom. Je kauwt erop totdat er geen kraak of smaak meer aanzit, gooit het weg en steekt een nieuwe in je mond.
Haar starification project heeft niet zoals veel mensen denken, te maken met ‘beautification’, maar met de Jodenster waarmee haar moeder liep.
@Jeroen, dank voor je woorden, voor mij is het eind toch krachtiger.
@Gala, ja prachtig verbeeldt door Sigalit Landau, angstig en rustgevend tegelijk. Dank, dat wakende oog, daar gaf je me veel mee. 🙂
ik knipoogde én…
ze glimlachte
Wat is ze mooi!
@Frap, ze kan heel mooi lachen, soms, als ze zichzelf vergeet.
@Blew, dit is eigenlijk het beeld van mijn moeder. (Dit is Hannah Wilke zelf)
Hoe vaak heb ik haar niet zo met krulspelden gezien, bezig met de buitenkant.
Wat me altijd ontroerde was dat die vreselijk stekelige Carmenset zo kwetsbaar maakte.
Je kunt haar nauwelijks kussen en om door de verdediging heen te komen moet je halsbrekende toeren uithalen.
Dank 🙂
Verzwegen Sterren
komen in Beeld
Gekruld verlangen
Om de Heimweh naar
te behangen…….
……… ….. .. …
@pantokrator, dank voor je reactie.
Verdrietig dit verhaal.
.