Na heel wat afzeggingen en misverstanden.
Is ze er vandaag dan toch.
Half uur te laat.
FF in de telefoonwinkel, sms-te ze.
Ik zat in het zonnetje.
Op het terras van Brinkmann in Haarlem en dacht.
Tijd van de armen telt niet.
Zij bestaan niet.
Die kun je rustig laten wachten.
Uiteindelijk zitten we aan de koffie, thee en witte wijn.
Ze vertelt.
Ook haar weg een hobbelige.
Ze zoekt verdieping.
Kont tegen de krib.
Vandaag heeft ze een periode afgesloten.
Zo leerden we elkaar kennen.
Toen ik nog voor dat roddelblad werkte en zij pr deed.
Ze is bezig met interessante projecten.
Vrijwilligers en professioneel.
Leuk, ik werd er blij van.
En ze luistert.
Ze heeft ideeën.
En alles wat we eigenlijk al wisten.
In een glimp.
Vage vrouwenintuïtie.
Ze zorgt ervoor dat we nog een keer ontmoeten.
Straks, later.
In het zonnetje op het strand.
Dan neemt ze haar dochter mee.
Lekker spelen.
Blote voeten in het zand.
Jezzebel
Tussen water en water
Art: Anton Heyboer
7 Responses to Blote voeten in het zand