Dunya deze is voor jou.
Zacht, zoals ik het voor mezelf zou wensen.
Als een dekentje in de kou.
Ik ken je verhaal niet.
Eigenlijk weet ik niet wie je bent.
Ik ben van je gaan houden.
Je gebabbel en je uithalen.
Je associatieve vermogen.
Een gesprek met jou, een krabbel, een mail.
Het gaat alle conventies voorbij.
Dat is wennen.
En heel vaak slikken.
Jij leerde me verder kijken.
Maar het maakt me verdrietig.
Als ik zie dat je weer eens boos bent.
Verdrietig, wanhopig, gehaaid en gebekt.
Als je je boeventronie opzet.
Alsof ik naar mezelf kijk.
Gekooid, rammelend aan het hek.
Ik voel de wonden die ik niet kan zien.
Ik voel de pijn die ik niet bij je weg kan nemen.
Misschien hoeft dat niet.
Ik zie ook je diepe inzicht.
Lagen die ik nauwelijks kan bevatten.
Op een niveau dat me van binnen raakt.
Jij kunt prachtig verhalen vertellen.
Ik hou van je scherpe intuïtieve blik.
Ik hou van je kwinkslagen en je bokkensprongen.
Dat blog dat jij hier bouwt is een juweeltje.
Laat alsjeblieft die woede gaan.
Jezzebel
Tussen water en water
Art: Francis Picabia, Conversation
Lief! en mee eens natuurlijk!
water en water
de ketenen aan het hek hebben vele kleuren.
heb op je strand gelopen
om wat bij te warmen
heb ook wat meegenomen
een linkerlaars min voet vol water
twee broek-omslagen zand
invoelend en respectvolle bijdrage
groetje
eigenlijk kende ik Dunya ook niet
maar nu een beetje beter
ciao
Dunya erg mooi en gevoelig beschreven, toont ook eigen karakter op schone wijze.
om bij te warmen? niet vandaag dan zeker
wat een schijtweer
Super! En dat van jou ook!
@All, dank voor de lieve reacties, ik voel me er wat ongemakkelijk bij…
@Zwollywood, een piano en alle kleuren muziek, als bloemen.:-)
Dona Juanita!!!XXXX!!!
Had ik het in `09 wel gelezen dan en niks erover gezegd,Djazzy?Wat raar…ik ben meestal niet zo zwijgerig.
Behalve als ik me niet op mijn gemak voel.