In de verte snerpen gitaren.
Geluiden van de nacht.
Die vallen gaat.
Kleedt zij zich uit.
Naakt in zijn aangezicht.
Kinderlijk bloot.
Lust in vol ornaat.
Scherpere lijnen dan verwacht.
Zo offreert zij.
Haar bloem van schaamte.
Die het duel aankondigt.
Als het licht uitgaat.
Een kolibrie zijn kop omdraait.
En haar lichaam zoet als honing.
Onberoerd achterlaat.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Francis Picabia
Zonder schaamhaar.
Nou lees ik één zin en blijf ik gelijk hangen.
Ik kan me geen voorstelling maken van een gitaar die snerpt. Dat geluid kan ik niet plaatsen bij een gitaar. Wel bij een Vespa-Ciao. Zucht. Het zal wel aan mij liggen.
Goedemorgen,
@Beus, kinderlijk bloot = geen haar op de schoot.
@K, heb je de link gevolgd bij http://www.volkskrantblog.nl/bericht/247696?
Sommige dingen kun je niet uitleggen
Met dit gedicht ben je eigenlijk al te ver gegaan 😉
@Martin, hoe waar.
het is duidelijk er is wat met je aan de hand…….
@Martin, vertel eens?