Nu voel ik me schuldig

’s Ochtends halfvijf stuiter ik bed uit.
Plemp ik nieuwtjes op de site.
Vanmiddag half twee kap ik er mee.
Eerst bankrekening checken.
Dan kijken hoe ik ‘m in ga vullen.
Vrije middag.
Salaris binnen.
Afrekening, zetten ze erbij.
Ik wil naar de Bijenkorf.
Lingerie-afdeling.
Te lang geleden dat ik leuke dingen deed.
Sinds kerst niet meer uit mijn dorp geweest.
Zandvoort best afgelegen, twee treintjes per uur.
Buiten guur.
In de stad besteed ik te veel geld aan verwennerijtjes.
Ook nog ergens iets lekkers eten.
In de regen zoek ik sushitent op Nieuwezijds.
All you can eat, godbeterhet, heet het restaurant.
Buitenverwachting lekker.
Maar na de tweede ronde, van de vijf, haak ik af.
Genoeg voor mij.
Die tent maakt me blij.
Goed voor weinig als je tijdens de lunch gaat.
Vroeg in de avond thuis.
Weer afwijzing in de brievenbus.
En twee BN-baby’s geboren.
Dat riepen ze vanmiddag om drie uur al.
In de mail.
Nu voel ik me, hoe is het mogelijk, ook nog schuldig.

Shabat shalom,

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Kees van Dongen, Femme Fatale