Op zondag gaat zij naar casino.
Voetje voor voetje klimt ze naar binnen.
Trotseert ze weer en wind.
Goed gekapt jaagt ze familiekapitaal naar de gallemiezen.
Ik moet om haar lachen.
Ze heeft voor toeters en bellen gekozen.
In de rinkelmachines kiepert ze al haar spaargeld.
In Bona-kuipjes laat ze haar geld rammelen.
De bakjes doen haar aan chipolatapudding denken.
Stralend jast ze al haar sores er doorheen.
Aan het einde van de middag wacht de taxi.
Een enkele keer de hulpverlener.
Dan zijn de centjes op.
En gaat de oude dame naar huis.
Blosjes op de wangen.
Jezzebel,
Tussen water en water
Foto: Mij onbekend
Dit liever dan dat ze achter de geraniums blijft zitten. Het spannendste element van haar leven.
=jaagt ze familiekapitaal naar de gallemiezen.=
Mooi toch. Iedere generatie maakt maar eigen geld.
@K, ja tuurlijk, wat heerlijk dat ze zo’n spannende plek heeft uitgekozen.
Ze kan óók winnen 🙂
@christinA, ja ze maakt me aan het lachen. 🙂
hahahahaha, schitterende foto en ondeugd op leeftijd is een talent om naar uit te zien 😉
@Gala, toch? 🙂
jezzebel, 😉 niet bang om oud te worden, zo 😉
ja geweldig toch ! Foto is denk ik in Vegas genomen. Waar deze dametjes uren en uren turen naar de machine, peuk en cocktail aan de zijde. Casino’s daar hebben geen klok aan de wand. De tijd bestaat er niet, enkel de gelukzaligheid van spelen…
Ach, als je maar klaarkomp.
Goedemorgen 🙂
@Gala, het lijkt me superspannend, handtas onder de oksel geklemd. 🙂
@Richard, ja, ik heb ze gezien. Net als de tijd daar, die niet bestaat, of het klimaat.
@Gus, als het maar rinkelt. 🙂
Mooi gedicht, dat is weer eens wat anders op je oude dag. Mooie foto’s en artwork op je weblog. Groeten elly van wier