In de spiegel kijkt een vrouw.
Mooier dan ze denkt.
Ergens is ze vergeten.
Vaker te kijken.
In zichzelf verdwenen.
Slordig lichaam.
Oh zeker, als ze wil dan staat ze trots.
Maar in haar ogen valt verdriet te lezen.
Oh zoete maakbare maatschappij.
Welke cultus en welke cyclus.
Moet zij zich geven.
Later als het te laat is.
Ze is er wel.
Vrouw van vlammende hartstocht en klaterlach.
Verstopt.
Kopje onder, niet meer boven gekomen.
Buiten grauw en zij verschraalde.
Voor haar raam schieten meeuwen alle kanten op.
Haar gedachten.
Thermiek haar lot.
Wetten bekust.
Bevroren zand.
Binnenbrand.
Tot het dooft.
Sta op vrouw van het fijnste spinrag en je bloedende schoot.
Vandaag dan maar.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Odilon Redon
5 Responses to Vandaag dan maar