Sans Rancune

Omdat het vrede op aarde is.
Maar niet in Israël of de Gazastrook.
Omdat het een mooi moment lijkt.
Appeltje schillen.
De dunschiller graag.
Voor hij die dacht dat hij de baas was.
En uiteindelijk won.
In blinde overheersingdrang.
Moge hij zich verslikken in de pruimencompote.
Boerenjongens voor zij met haar stiff upperlip.
Moge zij voor een nachtje branden.
Met haar onderlip aan de streengrill hangen.
En zij die de baas is.
Als de angst een haas is.
Moge de champagne in haar aderen bevriezen.
Spoon als troostgedachte.
Lepeltje voor oprispend maagzuur.
Proost, wel moge het je bekomen.
Bubbels voor de onwetenden.
Pang, pang, pang.
Who’s afraid?
Ghostbusters voor de kakkerlak
Met zijn truttige gelijk.
Moge hij langzaam tot dadels en vijgen verdrogen
Nog maar een loodje voor hij die niet wilde weten.
Niet horen, niet voelen, niet kijken.
Hagelslag in samengeknepen billen.
Zure appel graag voor zij die het hele verhaal.
Bij elkaar verzon.
Moge haar tong verstarren.
Tussen de pitten van de granaatappel.
De cranberries of de preiselberen.
Fazant in de ingewanden van zij die wel weet.
Maar niet beter kan.
Reebiefstukjes voor het bange hart.
Uit de gehaktmolen wurmt zich kommer en kwel.
Paardenworst voor de afvalman.
Stoofpeertjes voor mij.
Omdat het zoet toeven is.
Met suiker en kaneel.
Sans Rancune

Jezzebel,
Tussen water en water

Foto: Mij onbekend