Om drie uur vlucht ik huis uit.
Werkdag voorbij, ik moet er uit.
In mijn rugzak gooi ik schrijfblok.
Er moet geschreven worden.
Nieuwe discipline gebouwd.
Nu het moment, doen het credo.
Maar schrijven laat zich zo niet ringeloren.
Dus zwerf ik troosteloos.
Door de kerstversiering van de Hema.
Excellent hapjes van Aha.
Kerstliedjes van Blokker.
Leeg mandje.
Leeg terras waar feestverlichting.
En warmte lampen speciaal voor mij.
Ontbranden.
Cultura met Margreet Dolman.
Tips voor december.
Zoek de depressivi.
Zij die net als jij, niet zo vrolijk zijn.
Waar vind je die mensen?
Iedereen lacht.
Ben je blij met je nieuwe jas.
Vraagt een moeder.
Onderweg ergens heen.
Zelfs het drankorgel naast me.
Sleept afhaalmaaltijd terras op en af.
Ik bestel glühwein en schrijf een kantje vol.
Mijn leven gaat nergens over.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Sigalit Landau, Nora at the beach
Kijk hier naar etsen van Israëlische kunstenaars gemaakt in kibbutz Cabri
De tijd voor de Kerst heeft altijd een beetje een fake-sfeer, vind ik. Niet de fraaiste tijd voor een terras. Of een verhaal.
Mooie link! Veel kunstenaars.
Reactie is geredigeerd
Sjezus zeg, wat kan jij oeverloos zeiken
Nou tevreden?
Deze reactie gaat nergens over…
Jezz, Het Strand !! Laat de wind door je lijf blazen !!
Groeten, Henk.
ps. verder ben ik het met Jos eens.
@Jos
Jawel hoor, ik kan ‘quoten’ van Jez op bijdragen van mij.
Zie het als wakker schudden…
MAAR wie heeft u dan ooit verteld dat uw leven ergens over moet gáán?
Sorry hoor, maar levens zijn levens. En de betekenis ervan wordt verzonnen, gelezen, bedacht en is ALTIJD achteraf. Of dacht u dat Damien Hirst over 1000 jaar nog bestaat, met zijn haai-op-sterk-water?
@K, de link van Kibbutz Cabri heeft een speciale betekenis.
Het is de laatste tentoonstelling waar ik heen geweest ben met mijn mooie denkende vriendin voordat ik terug naar Nederland kwam. Ik heb het boek dat zij me gaf en de afscheidsbrief hier. Nu pas vond ik de link online. De moeite waard om eens op je gemak te bekijken.
@Calimero, lijkt me dat je jezelf moet vragen of je tevreden bent. Maar blijkbaar was het nog niet genoeg.
@Jos, zoals maar weinig ergens over gaat.
@Henk, ik vind het te koud voor het strand. Geef mij het lege terras maar. 🙂
@Mephisto, grappig dat je er over begint.
Ik heb je bijdrage over Damien Hirst, de schedel, gezien.
Damien Hirst is een kind van zijn tijd. Hij laat je de aanbidding van de dood zien in deze tijd.
Jij als kunstenaar zou er iets langer over na moeten denken. Damien Hirst bestaat zeker nog over een tijdje, schat ik in.
Hij laat je zien hoe we in onze tijd de dood verheerlijkten.
nergens = overal
@Jezz: Kijk, je hebt een onderwerp gevonden. Er is een boek geschreven over de ondragelijke lichtheid van het bestaan en Seinfeld(?) heeft jarenlang een dagenlijkse sitcom gehad die als hoofdonderwerp niets had. Dat wil zeggen, het mocht werkelijk nergens over gaan : -)
Eén van de vragen die ik mijn studenten altijd voorhield was: hoe komt het dat er zo oneindig veel meer niets dan iets is?
Ik had daar zelf natuurlijk ook geen antwoord op. Dat zag ik als het begin van een bewijs : -))
Maar goed, de feestdagen komen er aan en als ik het me goed herinner ook je verjaardag. Dus, prettige feestdagen Kerst of Chanoeka. Volgens mij mag (moet?) je de eerste kaars aansteken op je verjaardag is het niet?
Eigenlijk vind ik dat je al weer wat krachtiger klinkt.
Reactie is geredigeerd
Jack Pastoors.
Die vraag kan ik makkelijk beantwoorden: omdat er ook werkelijk niets is! Wie zo kan denken is bevrijd van alle illusies en leeft in de ruimte!
Jezzie.
Jouw leven gaat over wat je schrijft!
:):):):) An
Ja, waarom niet?
Ik heb in elk geval zeker geen last van zelfmedelijden als het mij tegen zit…
… het zich opbouwende, wat tot uiting komt door een voortdurende jammerklacht tegen alles en iedereen
Vermoeiend, zeker voor jezelf, al helemaal wanneer je het vrouwzijn ‘verkokert’…
Mijn leven gaat ook nergens over. Het wordt wel weer licht!
Moet een leven ergens over gaan? Het wordt toch altijd pas over je gezegd als je dood bent, nu heb je niets aan die wetenschap.
Er is namelijk altijd morgen.
@Richard, dat is ook weer waar 🙂
@Jack, de eerste kaars chanoeka, heb ik net opgezocht in de loeach, is drie dagen na mijn verjaardag. Oh joy, dubbel feest 🙂
@An, got that right baby 🙂
@Calimero, zal ik zelf maar bepalen of het vermoeiend is? Fijn.
@Blew, het heeft ook wel wat, je kunt er oeverloos over doorkletsen, vraag maar aan Calimero 🙂
@christinA, joepie! 🙂
De ets van Sigalit Landau is gemaakt op Kibbutz Cabri. Het is één van de aantekeningen die Sigalit heeft gebruikt om tot haar installatie The Endless Solution te komen.
Het begrip The woman with the chip on her shoulder zijn in werkelijkheid beelden met vrouwen die hun kinderen op de rug baren, heel indrukwekkend.