Ontslagen

Ik heb twee kinderen en een baan.
Die drie dingen hebben me er doorheen geholpen.
Ik heb geen kinderen.
En geen baan.
Ik ben Britney niet.

Begrijp je, vraagt zij die de baas is met tranen in haar ogen.
Nee, zeg ik keihard. Ik begrijp er niets van.
Ik heb iemand nodig die bruggen bouwt, zegt ze.
Ik vind je heel goed, maar je communicatie…
Het is bullshit, ik weet het, er is een smerig spelletje gespeeld.
En zij is bang geworden.
Ze heeft me gewipt, contract niet verlengd.
Op 4 december krijg ik te horen, zoek het maar uit.
En begint zij te huilen.
Op de redactie ruim ik mijn lade leeg.
Ik werk tot het einde van mijn contract nu thuis.
1 februari of 1 maart, ze weet het niet.
Ik heb gezegd dat de 12-urige werkdag nu wel voorbij is.
Ik maak geen persoonlijke interviews meer.
Geen premières in mijn vrije tijd.
Ik zal zorgen dat er nieuwtjes op de site staan.
Maar je kunt niet van me verwachten dat ik nog inspiratie heb.
Ik vraag haar zich te ontfermen over de stagiair.
Ik maak me zorgen over hem, hij valt nu tussen wal en schip.
Denk nu eerst maar aan jezelf, zegt ze.
Ze vindt me nog steeds heel erg goed.
Ze weet hoe hard ik werk.
Maar de redactie en hij die denkt dat hij de baas is, moeten me niet.
Jammer, zeg ik, wat zonde.
Ja, zegt ze, maar ik heb voor de nieuwe site, het blad heel hard nodig.
Ja, dat zal wel.
Ik wil naar huis zeg ik.
Ga maar zegt ze.
Alle fucking treinen hebben vertraging.
In Haarlem rijden we zelfs niet verder.
Het sneeuwt buiten, ijzig koud.
Onderweg stop ik bij Dirk II of III.
Doe mij die wodka maar, zeg ik.
4 december voelt als dodenherdenking.

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Britney Spears, al eens eerder gebruikt