Vlak voor Dirk, of de joker, dat is maar net hoe je het bekijkt, heb ik geaarzeld.
Zal ik nog even de Dirk II of III, dat weet ik niet precies, binnen glippen voor een fles wodka?
Ik weet het niet. Ik heb al te veel geld uitgegeven vandaag. Een pakje Camel, vijf euro…
En Julia’s pasta ook 5 euro! op het station, is werkelijk niet te eten.
Ik moest steeds denken aan dat verhaal over geraspte kaas dat geen kaas maar siliconenkit is, of zoiets, bouwplastic.
De Alfredosaus van Juul heeft echt niets met room te maken. Of smaak, for that matter, gadverdamme wat een viezigheid.
Er is nog maar weinig echt. Grappig, daar had ik het vanmiddag over met Marijke Helwegen, toen we filmend boven haar koelkast hingen.
Oh nee, geen uitspattingen voor Marijke, ze eet groen en gezond.
Haar man vindt het niet altijd leuk, lekker of fijn, maar zo is ze, dat eet zij.
Doperwten, kapucijners en iets heel smerigs wat ik niet mocht weigeren, ze deed er alles mee. In het haar, voor de handen, de voeten en soms at ze er ook een lepel van uit de pot, moest ik proeven.
De kokos was nog oké, daar kon je nog wat bij bedenken, maar man, dat oranjepalmvet, dat is niet voor consumptie hoor.
Marijke smeert het in haar gezicht en op het brood, op haar voorhoofd zit een vlek waar ik niets van durf te zeggen.
Naar huis, in de boemel naar het einde van de wereld. Wat voelt het allemaal treurig, al die mensen met grote cadeaus en tassen vol. Door de stad slepen.
Grootouders onderweg van of naar hun kleinkinderen, woensdagmiddag, guur in december.
Opgewonden gesprekken in de trein. Wat doen we met het eten, wanneer zie ik je weer.
Ik luister naar de woorden van een kraker die een onbekend meisje uitlegt hoe dat gaat, als ze je ramen ingooien, de post onbezorgbaar op het kantoor blijft stapelen en bulldozers de boel platwalsen.
Als ze je weg willen hebben, krijgen ze je er altijd uit, want als er geen ruiten in zitten, dan heb je geen eigen, geen eigen plek.
Vlak voor Dirk II of III aarzel ik, toch maar wodka dan?
Mezelf te pletter zuipen deze avond, in elk geval slapen, de nacht een roes, dronken plan de campagne maken en morgen als een verschrikt vogeltje de boel op je neer laten kletteren. Goed gesprek.
Nah, dat lijkt me niet. Deze nacht ben ik nuchter. En morgen vast kalm.
Thuis sla ik op de kalender een blaadje om. Cadeautje van mijn mooie denkende vriendin, vorig jaar, toen ze op mijn verjaardag in Nederland was.
Ik kijk naar de maand december, grootouders van Frida Kahlo.
Man, wat is het koud soms, ook zij kon daar niet goed tegen.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Frida Kahlo, Grandparents
ik naar verwachting minder nuchter vannacht.
bij appie III (geloof ik) rode wijn ingeslagen. en shag. a 3,70.
haat de kalender rond deze tijd. na maart wordt het pas weer fijn.
de kalender van 2009 vullen we zelf met plaatjes. vandaag van zweepslaggeslagen ex een foto uit ’99 gekregen. onze dochter van 4. ben op (zweep)slag blij. zoveel kan een mens vergeten….
en ja. zij komt op mei. op de lente. stralend.
daar kan geen marijke tegenop.
gr. bernadet
Ik anders nooit ziek zit nu te proesten. Koud nat donker. Gelukkig rook ik al lang niet meer en drink ik nauwelijks. Morgen kalm! Daarna zien we verder.
Pas geleden uit de bieb een Russisch kookboek gehaald. Stevige bodem is het beste recept voor een goed fles vodka. En serieus; Morticia en ik hebben nog nooit zo helder dronken met elkaar gesproken! Dát is pas vuurwater! Whiskey is er niets bij!
Afijn; Russische bodem leggen. Dat doet goed, echt waar. Of Spaanse, pittige aardappelen. Met een beetje saffraan. Ook dat doet wonderen.
🙂
Hoe nep is nou zo’n beroemde koelkast, met een weken-op-voorhand aangekondigde egoboost?
Reactie is geredigeerd
@Bernadet, ik ben nuchter gebleven.
@Blew, beterschap!
@Mephi, jij kunt niet zeggen dat de beroemde koelkast nep is. Dat kun je pas zeggen als je het gezien hebt. Weet jij veel hoe kwetsbaar zij zich maakt?
Nogal vooringenomen.
Zo aan `t eind van het jaar een `Plan de Champagne` maken is ook niet verkeerd, Jezz.
En mocht je nog een hitsig wodka-recepje nodig hebben voor een man of acht dan hoor ik het wel.
@Frap, zo aan het einde van het jaar, hebben ze voordat ik gesprek zou hebben om eens uit te leggen, om eens te vertellen, mijn verhaal, woorden die nog niet gehoord zijn, voor dat gesprek, besloten ze een voorgesprekje in te lassen.
Mij is de wacht aangezegd, ik heb de wodka ingeslagen.
Jézus Jezz wat lees ik nu (in je reactie aan frap) moet je weg?
om je op te vrolijken:
Ik moest wel lachen om die vlek die je op marijke’s voorhoofd zag zitten…
@Gala, dank voor je lieve woorden.
Ja, Jézus, maar Marijke was mooi, echt waar, ze kan prachtig kwetsbaar zijn, soms.
jezz, hou je taai, wat een kutmaand om ontslagen te worden, gotogot, dikke kus en geef niet op, op mijn blog staat aretha, (scroll gelijk naar beneden) ze troost.