Toekomst

Ik heb het koud.
En ik ben nerveus.
Morgen een zware dag.
Veel te veel in elkaar gepropt.
Heb ik zelf gedaan.
Donderdag mijn gesprek.
Ik wilde nog even laten zien.
Wat het potentieel is.
Als er geknokt wordt.
Man oh man wat ben ik aan het bewijzen.
Elke dag.
Halfzes ’s ochtends ben ik op de site.
Updaten.
Kijken, naar de wereld om me heen.
Waar gaat het over.
Vandaag.
Wat schrijnt er.
Waar gaan we het over hebben.
En hoe gaan we dat aanpakken.
We… ik en mijn duizend vingers.
Overal moet ik aanzitten.
Morgen moet de hele site live.
Moeten er als een gek nieuwtjes geplempt worden.
Nieuwsbrief verstuurd.
En moet ik naar Baarn hollen.
Een beroemde koelkast ga ik filmen met de stagiair.
Laten we het er maar eens over hebben.
Met zij die achter een plastic masker leeft.
En tegenwoordig Minima Fairs organiseert.
Wat heeft ze in huis?
Wat eet ze?
En waar houdt ze nou het meest van?
Op de redactie vonden ze het geen goed plan.
Ze kenden het al.
Hadden ze al eens voorbij zien komen.
Man wat een gevecht is dat.
Elke dag.
Hoe misselijkmakend sommige collega’s.
Maar ik neem ze op de koop toe.
Aan die fuck site geef ik al heel lang.
Veel meer dan waar ik voor beloond word.
En de ruzies die er bij horen zijn slopend.
Donderdag wil ik eens horen.
Hoe zij van boven er tegenaan kijken.
Welke koers gaan we eigenlijk varen.
Ik wil niet langer van incident naar incident.
Nu in alle rust.
Wat is de lijn, wat is de koers.
En wat mijn toekomst.

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: David Hockney