Bonnie

Op de dertiende van de elfde.
Hebben we het over je, op de redactie.
Dertien is hij.
Elf zijn wij.
Ze zijn geschokt.
Bonnie komt in aanmerking voor levertransplantatie.
Zo beschadigd dat orgaan van haar.
Daarom wil ik geen donor worden.
Zegt hij die de zeden bewaakt, tuttige nicht.
Geen flamboy die zich om koningshuis bekommert, bij ons.
Thuis zit ik met die opmerking in mijn maag.
Ik heb buikpijn, mijn tijd weer aangebroken.
Volle maan zag ik bij het naar huis toe gaan,
IJskoud guur perron.
Vorige week had ik het ook over je, zijdelinks.
Ik sprak mijn mooie denkende vriendin.
En we praatten over haar nierstenen
En mijn geïrriteerde lever.
Die van haar hebben met woede te maken.
Ze heeft een vader en een moeder.
Die vochten om haar voor de rechter.
In het land van mijn hart.
Met instemming van hoger gezag, besloten ze.
Beter dat niemand haar liefde gaf.
Bloedige scheiding.
Ze werd in Israëls eerste weeshuis gezet.
Trots van de natie.
Ze was verweesder dan kinderen zonder ouders.
Ze werd kind van de elementen.
Ze kan zo prachtig denken.
Vrouw die voor schoonheid koos.
Niet uiterlijke schijn, inner beauty.
Ze vindt het in de grauwste korrel grijs.
Een gele bloem, een vogel.
Kleur van basilicum.
Ze heeft veel mensen moeten vergeven.
Overleven heet dat.
Iemand heeft haar verteld dat ze vergaf voordat ze kwaad werd.
Van woede heeft ze stenen in haar nieren gebouwd.
Kwelgeesten van haar bestaan.
Daarom is ze soms zo giftig, zegt ze.
Als ik spreek over woede.
Jij doet het goed, jij wordt boos, vindt ze.
Zal wel, zeg ik, maar wat een tijd en energie kost dat.
Woede, tranen, pijn en verdriet.
En ik vertel haar.
In Zagreb vertelde iemand.
Tranen hebben met lever te maken.
En lever met verdriet.
Hoeveel verdriet te verstouwen.
Mijn lever al maanden geïrriteerd.
Wat kun je doen, vraagt ze.
Stoppen met drinken, zeg ik, doe ik niet.
Bonnie, vandaag moest ik aan je denken.
En aan een andere vriend.
Die vermoed ik.
Net als jij, zoiets heeft meegemaakt.
In dat ziekenhuis, vocht, vasthoudend.
Nooit meer drinken.
Geen hulp nodig.
Doen ze zelf.
Ik wens je kracht.
Mooie dappere vrouw.
Wilde ik eigenlijk zeggen.

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Annie Leibovitz