Op het strand vind ik plek waar gewone wandelaar of excuus met hond niet komt.
Zonder de designerkaplaarzen van mijn moeder.
Ooit gekocht om samen met kleinkind dat ze niet mag zien door de bossen te banjeren.
Mijn moeder heeft ze aan mij gegeven.
Deze ochtend loop ik over het strand met ze als over de duinen de zon opkomt.
Ik vind een eilandje ondiep genoeg om te bereiken.
Leuk, tussen de vogels sigaretje roken.
Maar zodra ik op de zandbank ben, weet ik het al.
Terug, zo snel mogelijk, het water trekt op.
En na die paar minuten inderdaad nu al moeilijker dan toen ik er heen dwaalde.
Sterke onderstroming op de plek waar de zee nu wijd omringt.
Over mijn enkels in het water en designerkaplaarzen niet tot oneindig waterdicht.
Ik haal op tijd het droge en wandel terug.
Te laat al om nog alleen te zijn.
Er zijn in Zandvoort dagen dat je beter over de verpauperde boulevard kunt dwalen, dan over het strand.
Ik ga zitten op het muurtje tegenover de flat waar veel woningen te koop staan.
Het voelt als verraad, ze zijn er vandoor, gevecht met elementen opgegeven.
De makelaar met zijn schreeuwerig geel, oranje en verbleekt groen mag aan de ruit.
Dit was ooit dolfinarium en plein waar mensen samenkomen.
Even sterven op het bankje.
Alleen het kunstwerk, gericht op zee.
Hoe verzinnen architecten dat toch, bankjes zelden in de juiste richting.
Misschien is dat wat je hier zoekt, eenzaamheid en verte.
Hier kom je om te sterven en elke dag ga je een beetje dood.
De hemel zo dichtbij, Gods glorie in de horizon.
Tussen water en water,
Jezzebel
Art: Mij onbekend, het is prachtig
Met designkaplaarzen in het zeewater? Daar moet ik om lachen.
@K, ze zitten heerlijk, van binnen is er ook hightech voetopvang of iets dergelijks geregeld. Je hebt geen idee hoe blij ik met die kaplaarzen ben. 🙂
Dat klinkt wel goed. Ik ga nu ook een wandeling maken; de zon schijnt heerlijk. 🙂
schoon geschreven Jezz, zo voelt het uitzicht vanaf het vaste land
Je krijgt al echt zeebenen! Herkenbaar.
@K, was het fijn?
@Gala, dank 🙂
@Blew, ik heb de openhaard aangestoken en een wijntje ingeschonken, wat ben ik toch blij met deze plek 🙂
Vol gelopen designerkaplaarsen, da’s geen gezicht natuurlijk…. 😀
Fijne wandeling. Ik kwam eikenbladeren tegen die groter waren dan drie keer mijn hand. Zo groot heb ik ze volgens mij nog nooit gezien.
Maar ik ben net terug van ons personeelsfeest. het was heel leuk. Helaas ging mijn laatste bus al eerder als het einde van de laatste playback-act.
Nu ingelogd.(leer ik nooit)
@Rami, geen gezicht, zal me een zorg zijn, maar het is best kou nu met natte voeten. Brrr. 🙂
@K, wat lekker dat het zo fijn in het bos was. Ik hou niet zo van dat soort personeelsfeestje, leuk dat je het leuk hebt gehad. 🙂
Bij ons is het personeel heel leuk Jezz! Anders zou ik niet gaan.
"Bij ons is het personeel heel leuk, jezz! Anders zou ik niet gaan."
ROFL, hahahahaha, wauw!
Jaha, pciezzzz..
ps. Jezzy, Prada?
Die zijn zó goed in het ontwerpen van weerbestendig materiaal, dat ik daar gelijk aan moest denken. En toen je sprak over de High-tech binnenkant, wist ik het zeker. Dat moeten Prada’s zijn. (Of Louis Vuitton, maar die maken geen laarzen, toch?)
🙂
Succes aan de zee!
Wellicht kom ik je nog eens gezelschap houden, aan de haard, samen met een glas wijn, op het schapen-, beren- of tijgervel ervoor zittend, het vuur tot groote hoogte opstokend. Hè, lekkerrr…
ps. K. nu spreek ik voor mijn beurt, maarrehh…
Een outcast vertellen dat ‘bij jullie het personeel heel leuk is’, is hetzelfde als tegen de beer zeggen dat al die zalmen niet gegeten mogen worden, vanwege het zondagse theekransje van ze…
@K, ik ben er niet erg dol op.
@Mephi, Geen Prada, geloof ik, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik ook niet de moeite heb genomen om te kijken wat dan wel.
Ze zitten lekker!
@Mephi, outcast? 🙂
@Phi. Ik wilde er alleen maar mee aangeven dat de situatie totaal anders is.