Ik weet niet.
Ik durf niet te bellen.
Wat doen we met Sinterklaas?
Ik hoor ze niet, mijn ouders.
Vreemd voor ons, huiselijkheid, gezin.
Dat waren we eigenlijk nooit.
En toen ik buiten land trok.
Mijn broer al lang uit zicht verdwenen.
En ook mijn zus er de brui aangaf.
Toen zijn we het eigenlijk kwijt geraakt.
Samen.
Als ik eerlijk ben heb ik er geen zin in.
Ik weet niet of dat waar is.
Wat zou het leuk zijn.
Als ze belt en zegt.
Jezz, je bent er toch, 5 december.
Blijf lekker slapen, we gaan er iets leuks van maken.
Maar sinds dat ze de kinderen van mijn zus niet meer mag zien.
Maken we er niet meer zoveel leuks van.
Pijn en verdriet misschien te groot.
Ik weet het niet, ik durf niet te bellen.
Shabat shalom
Tussen water en water,
Jezzebel
Art: Iraans kunstenaar, naam mij helaas onbekend; deliverance
20 Responses to Ik durf niet te bellen