Troost

In de brievenbus vind ik troost.
Twee weken geleden door mezelf gepost.
Van dat dikke briefpapier.
Woorden uit het buitenland.
Stijve envelop, logo staat er keurig op.
Drie vellen rijk, geschept papier, watermerk en inkt.
Oh man, tijdje terug.
Dat ik bell boy betaalde.
Deze brief naar mezelf sturen, alsjeblieft.
Zette ik op een rijtje,
Waarmee ik kon troosten.
Later, nu toevallig, vandaag.
Kijk er nog eens naar.
Echt waar vergeten.
Wat heerlijk, alsof ik mijn beste vriendin ben.
Wat treurig dat ik mijn beste vriendin ben.
En toch.
Kind van de elementen.
Het universum geeft je woorden.
Kijk er nog eens naar.

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Mij onbekend, tot mijn spijt