Ken je dat, van die avonden dat de eenzaamheid aan je botten vreet?
Aan de vooravond van de dag aller dagen, dag van lotsbeschikking, niet eten en niet drinken, belt hij.
Gmar chatima tova, dat je goed opgeschreven mag worden, wenst hij.
Oh God, vergeten. Niemand die me hier herinnert.
Ik had willen bellen en ik had willen schrijven, ik deed niets.
Op het laatste nippertje pleeg ik twee snelle telefoontjes.
Maar de toestellen staan al op het antwoordapparaat.
In Zandvoort gaat de zon bewolkt onder.
In Tel Aviv lopen families door autoloze straten.
Kinderen fietsen met vriendjes naar het strand.
Yuppen hebben dvd’s bij de kilo ingeslagen.
Dag en nacht geen radio, geen tv, leegte moeilijk te verdragen.
Voor de meesten.
Op zo’n dag zou ik anders willen bestaan.
Ik hou van Jom Kipoer, stilte en de lucht zwaar.
Ik ben.
Niet van hier, niet van daar.
Gmar Chatima Tova
Jezzebel,
Tussen water en water
Own art, pain
5 Responses to Niet van hier, niet van daar