We zijn kribbig.
En iedereen klaagt.
Niemand heeft zin.
Ik kijk naar de rozenbottels.
September.
Rijpe vruchten.
Bloedrood.
Zomer verleden.
We voeren onzingesprek.
Bij een sigaretje buiten.
Met wie zou je willen ruilen.
Vraagt er één.
Geen van allen, zegt stiff upperlip trots.
Trots op wie ze is.
Dus zeggen ze het allemaal.
Oké, zeg ik, voor één dag.
Met wie zou je voor één dag willen ruilen.
En ik vraag of een dode ook mag.
Daar schrikken ze van.
Volgens mij, zegt zij met het lege hoofd.
Moeten we ons zorgen maken om je.
Ja, zegt de stijve lip nu ook pissig.
Jij wilt een dag van een dode.
Je bent dus een dag dood.
Alsof ik het zelf niet begrijp.
Nee, zeg ik nu bevlogen.
Eén dag Virginia Woolf.
Eén dag in haar hoofd.
Oh nee, zegt de domme.
Ik wil niet in iemands hoofd.
Estelle Gullit lijkt me leuk.
Jezzebel,
Tussen water en water
Foto: Bij elkaar gefrutseld; own art
Pingback: Anna Viriginia | jezzebel