Nee, schreeuwt hij met hoofdletters en drie uitroeptekens in een email.
Zijn cheffin belt.
Onmiddellijk aanpassen, precies zoals die ander.
Nu, begrepen.
Oké, zeg ik, zal ik doen.
Nu, zegt ze nog een keer.
Ja, herhaal ik, ik zal het doen.
Maar ik doe het niet.
Ik flikker het bericht er af.
Dan maar helemaal niet.
Dat bericht dat ik moet overnemen, heeft hij aan concurrerende site gedicteerd.
Fantastisch, liet hij me vanochtend al vanaf zijn ziekbed in een e-mail weten.
Heb je gezien hoe knap dat in elkaar zit?
Ik herken zijn stijl.
Zijn issues.
Daar hadden we het gisteren in de garage met een sigaretje over.
Nu heeft hij het godver de godver weggegeven!
Waarom niet aan zijn eigen site?
En ik ga niet linken.
Niet van plan hem met dezelfde lulkoek te spekken.
Hij is het vergeten, maar hij, of zijn cheffin, is mijn baas niet.
Hobbelig
Aan de kustlijn.
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Damien Hirst, The Abyss, part of Beautiful inside my head for ever sale
16 Responses to Hobbelig aan de kust