Waterlady

Ik zit op mijn geheime plek.
Sinds kort met bank.
Bij grofvuil gezet.
Iemand sleepte hem naar het water.
Daar zit ik, vandaag, gisteren en later.
En kijk ik naar de wereld die voorbij trekt.
Eerdaags dit niet meer mijn blikveld.
Dan zal ik van boven kijken.
Grond, hemel en de verte.
Buurvrouw fietst langs.
Schatert het uit.
Ze dacht al, roept ze verderop.
Ik lach maar.
Dit mijn buiten.
Waar ik naar de zwervers staar.
Hortus aan de overkant.
Ingeschreven voor.
Nachtelijk sms.
Zeldzame waterlady.
Zij staat op knappen.
Slechts twee dagen per jaar.
Bloeit zij in de nacht.
Praktisch naast mijn bed
En mijn bankje aan de gracht.
Vroeger zat ik hier aan de grond.
Harder dan de zwervers.
Op gemeenteplanken.

Bijna thuis,
Jezzebel

Own picture, vandaag