Vroege vogel

Deze nacht komt dodelijk besef.
Ik heb geprobeerd me aan te passen.
Alles zoals het hoort.
Zoals anderen het leuk, lekker of lief vinden.
Daar ben ik mezelf ergens kwijt geraakt.
Mijn hoofd gonst, bloed bonst.
Ik heb getekend.
Zondagochtend.
Vroeg in Amsterdam.
In de metro hangt hij.
Mooie jongen, half lang haar.
En ik, ik ben die zigeunerin.
Wapperende lokken.
Te oud voor hem.
Goedemorgen, zegt hij.
Hij komt uit Colombia.
De hele nacht gefeest.
Nu moet hij naar Amstelveen.
Hij weet niet waar.
Ik ook niet.
Ik ken Amstelveen niet.
En ik moet naar Haarlem.
Nieuw thuis, misschien.
Wacht nog even zegt hij.
En strijkt met zijn duim over mijn lip.
Maar ik stap de metro richting Centraal in.
Brutaaltje, ik moet gaan, zeg ik.
Je bent te vroeg voor mij.
Ik ben mezelf nog niet.

Bijna thuis,
Jezzebel

Own picture