Zij van het souterrain is een beetje gek geworden.
Soms gaat ze in haar pyjama naar de gracht.
Hoe later hoe beter, ze schuwt het licht.
Na elfen als ze dwaalt op haar plek tegen de boom.
Koude grond, jonge meerkoeten bijna volwassen.
Ze slapen, elke nacht rijpt het wit rond hun snavel.
Vandaag was er een zielige vrouwtjeseend.
Haar kop kaalgeplukt.
Misschien was ze wreed toen ze haar best deed.
Ze heeft haar extra gevoed, de anderen afgeleid
En al haar liefde toegestopt.
Proces vertraagd, ziekengeur, van meters te herkennen.
Ze weten het allemaal.
De reigers en de meeuwen.
Die ene halfslachtige woerd, hij loert op haar.
Ze ziet het wel, steeds opnieuw zet hij de aanval in.
Als zij afstand houdt.
Drie eenden in de zon, de vierde net een stapje opzij.
Zij heeft haar eigen plek gekozen.
Misschien gaf ze haar net dat beetje kracht.
Dat wat ze nodig heeft om te herstellen.
Misschien dat ze nog een beetje langer leven mag.
Ze weet het, voeren van eenden niet liefdadig.
Maar het maakt haar blij, al is het misdadig.
Eenden worden lui en gemakkelijker gedekt.
Jongen die ze niet kunnen gebruiken.
Ze belooft het.
Ze zal voeden totdat elk jong vleugels heeft.
Bijna thuis,
Jezzebel
Own Picture, jaar geleden
Mooie foto, bewogen overweging.
Mysterieuze buurvrouw…
De dame in kwestie is waarschijnlijk door een aantal woerden volledig uitgenomen.
mooie opname
en dito woorden
Beetje eng.
rené
Survival of the fittest. In de dierenwereld heel gewoon. Misschien red ze het toch.
Goedemorgen, 🙂
Ik was gisteren een beetje aan het spelen met de tekst, met de verbanden, wie ik ben, wat ik zag en wat ik er van maken zal.
@Ina, dat dacht ik ook en ik vroeg me af of het extra wreed was om extra je best te doen voor die eend die door de natuur misschien veel sneller uit haar lijden verlost zou zijn als ik haar niet gevoed had.
@annetta, dank 🙂
@René, wat vind je eng?
@K, ja misschien, misschien kreeg ze net dat beetje extra wat ze nodig had.
Madamoiselle Jezzebel,
Goedenmiddag.
Ik ben een keer in de badjas een brief wezen posten, hier om de hoek weliswaar, maar het was om 1 uur s’middags.
Nou zijn er hier, waar ik woon erg veel kantoren en die lui hebben rond 1 uur middagpauze.
Je had ze moeten zien kijken.
Maar ach hebben ze weer wat om over te praten.
Het zal me wat.
Namasté
Gus
@Gus, zij van het souterrain gaat niet in haar pjyama naar buiten, ze denkt er alleen aan. 🙂
Ehm, tja.
Dan eh….
Is er toch wat mis.
@Gus, ik begijp dat niet, hoezo wat mis?
Het klinkt nogal beschuldigend.
Kans is groot dat er aan jou, of aan mij wat mankeert. So what?
Jij in je pjyama naar buiten, ik droom er van.
Leven en laten leven, lijkt me…