Morgen meer

Met een glas cognac in de hand laat ik gedachten vrij.
Komt u binnen, zegt de man die naar me loenst.
Wat zijn de klachten, vraagt hij terwijl hij zijn vingers knoopt.
Aha! U bent uw kunstenaar kwijt.
Tsja, pijn, lelijk.
Kortademig? Aha.
U hoest, taai slijk, slijk der aarde.
Hij weet er alles van.
Ogen dicht, roept hij terwijl hij begint te hummen.
Vertel eens, vraagt hij door zijn klanken heen.
Maar wat kan ik vertellen.
Er was een tijd dat de wereld me niet raken kon.
Nu ligt mijn huid open, sterft mijn adem uit.
In mijn drift het te maken,
reduceerde ik innerlijk vuur tot waakvlammetje.
Man oh man, ik heb geen adem!
Ja, ja, ja, rustig aan, dat weet hij nu allemaal wel.
Hoe verder vraagt het knaagdier dat mijn darmen in de kronkels legt.
Ik weet het bij God niet.
Morgen meer.

Bijna thuis,
Jezzebel

Dame Laura Knigt, elongatism14x