Wat dan

Gisteren ben ik wezen kijken.
Etage hartje Haarlem.
Weer niet mijn plek gevonden.
Om moedeloos van te worden.
En ik voel me er ook schuldig over.
Klein kind voor wie niets goed genoeg.
Niets waar ik me in kan schikken.
Niets waar ik me bij neer kan leggen.
Ik kan niet met de bovenburen in een huis.
Als ze langs mijn slaap, woonkamer en keuken moeten.
Om boven te komen.
Gemeenschappelijk halletje loopt er dwars door.
Alles open.
Prachtig dakterras, werkelijk het buurtje heel leuk.
Ik ben te veel een einzelgänger.
Mijn oren te gevoelig.
Als ik de buren boven hoor praten.
In mijn eigen huis.
Dus sjok ik verder.
Waarom gaat het toch allemaal zo moeizaam.
Wat doe ik niet goed.
Misschien moet ik ook deze droom loslaten.
Geen Haarlem, geen Zandvoort, er is geen opening.
Wat dan vraag ik me af, wat dan.

Bijna thuis,
Jezzebel

Art: Antony Gormly, Feeling Materialxiv