Oké, doeg

Het is de verjaardag van mijn mooie denkende vriendin.
Ik bel vroeg in de ochtend.
Ze is gelukkig.
Het universum zorgt goed voor haar.
Nog nooit heeft ze zich zo geliefd gevoeld.
Ik ben er niet bij.

In mijn huis ruikt het naar verschraalde knoflook.
Verschroeid vlees.
Muffig restaurant.
Ik voel tranen prikken, ik heb er geen zin in.
Geen zin om te dansen, geen zin om te lachen,
geen zin om te tekenen, geen zin om te janken.

Mijn vriendin van hier belt terug
ook al in de ochtend.
Ja, nee, ze is nog niet in Cannes.
Na de grote sterren eerst het pornofestival,
Daarna pas de reclame.
Ik heb weken niets van je gehoord, zeg ik.
Ja druk, maar ize hoorde mij ook niet.
Ja, nee, vergat ik te zeggen.
Ik dacht dat jij in Cannes zat, bij de grote sterren.
Nee, nee, nee, zaterdag gaat ze al weg.
Ze gaat niet nog een keer bellen.
Laten we nu maar vast gedag zeggen.
Oké, zeg ik, doeg.

Bijna thuis,
Jezzebel

Art: Gustav Klimt, Freundinnen, detail