[L]
‘Wat ben je stil ,’ wordt er twee keer gezegd.
Ik weet niet…
Niets aan de hand, geloof ik.
Mijn longen doen pijn en ik voel me niet optimaal, maar best oké.
Ik praat nooit veel tijdens de lunch, toch?
Die ene irriteert me met haar gespeelde domheid.
Alsof ze nog nooit een voetbalpooltje heeft gespeeld.
De gesprekken ergeren me, details, futiliteiten.
Die ander is haar zonnebril verloren in Albert Heijn.
Omdat ze hem in haar decolleté liet hangen.
‘Ja,’ zegt ze, ‘moet je ook nooit doen, dat is het domste dat je kunt doen.’
Maar ’s avonds was hij toch gevonden, geloof ik.
Ik luister maar half, ik weet niet wat ik denk.
Om half zes ben ik de eerste die naar huis gaat.
Ik heb er genoeg van.
Treinen rijden maar voor de helft.
Stroomstoring bij Amersfoort.
Het is klam zoals vroeger in Tel Aviv.
We staan met tientallen, in het halletje gedrukt.
Een vrouw stapt op mijn voet.
Ik duw haar van me af, ze wordt boos.
Ik wil naar huis.
Maar dat is een goede vraag, waar ben ik in godsnaam thuis.
Thuis bel ik mijn mooie denkende vriendin uit het land van mijn hart.
Ze is net verhuisd.
We komen niet verder, het lukt ons niet.
We vertellen onze diepste ziel niet meer.
En ik spreek in op de voice mail van mijn vriendin hier, van vroeger.
Ik heb al weken niets meer van haar gehoord.
Is ze in Cannes, is ze alweer terug, heeft ze er een vakantie aan vastgeplakt?
Ik heb geen flauw idee.
Dat soort informatie delen wij niet meer.
Ik staar uit het raam naar de zwervers aan de overkant.
Daar ook ruzie.
Die ene loopt in een overhemd en een tanga slip.
De ander kan er niet goed tegen.
Ik voel me rusteloos en opgesloten, ramen open.
Half af bestaan.
Ik ben niet hier, ik ben niet daar.
Ik voel me verdrietig en diep eenzaam.
Bijna thuis,
Jezzebel
Art: [L] No picture
Wat is verkeerd aan: je bent thuis waar je kussen is?
‘Home is where the heart is’, wordt gezegd. Hoeveel vriendinnen je ook mag hebben wereldwijd, je bent ook zelf je eigen vriendin. Misschien wel de beste.
no your simply in a bad place
no home no friend can help you with that
out of balance…
Goedemorgen 🙂
@christinA, Mama is a rolling stone?
@K, ik mis het samen delen.
@Richard, that sounds like a diagnosis a bit too simple to conclude.
Ik ben niet veel geweest hier de afgelopen week, maar kom ik kijken dan kijk ik ook altijd bij jou… 🙂
je bent voor mij een constante geworden hier op het weblog, dag lieverd ik moet er weer vandoor!
Ps, de zon schijnt nog steeds, ook vandaag 🙂
Ps, probeer ook eens uit te slapen :))
Art [L] no picture
Gewaagd! 🙂
Als het mag sla ik een arm om je heen….
diep van binnen weet je …
je bent nooit alleen 😉
xxxdromerke
Toch vraag ik me af wat voor foto hier bij hoort.
En waarom je er geen foto bij plaatst. Je weet het altijd picturaal goed te raken, maar ook zonder is het duidelijk: crisis.
Sterkte en gefeliciteerd.
groetjes
rené
vind het mooi onder woorden gebracht.
@Erna, 🙂 fijn dat je even langs komt.
PS1 De zon schijnt, maar in Amsterdam is het flink kouder geworden.
PS2 Early bird 🙂
@Erna, L van leegte 😉
@Droomvrouwtje, lief die arm. Ik weet het niet zeker, diep in mijn hart ben ik geloof ik wel alleen.
@René, ik zat er zo doorheen, geen zin om ook nog een foto te zoeken.
Misschien werk van Anselm Kiefer. Leuk dat jij het je afvraagt.
@Lebonton, dank, fijn om te horen, dit is wel een stukje rauw van de lever, maar ik heb er toch behoorlijk mijn best op gedaan.
Ik herken het ergens, Jezzebel, ook al is het nooit precies hetzelfde hoezeer het soms ook op elkaar lijkt misschien.
Je verwoordde het gevoel dat ik soms heb.
(Verbondenheid – ik mis verbondenheid.)
Reactie is geredigeerd
Heee Jezzebel, ik herken zo’n fase, heel vervelend. Maar je komt er wel weer boven op, dat weet ik, uit ervaring, zeker. Veel sterkte en zoek een leuk cafe en vriend(inn)en op, dat helpt !
na het lezen van een aantal
web entries
voel ik een ongelukkig iets
en zelfs het mooie
heeft iets zwaarmoedigs
with no home or friend can help you
i mean you have to try to help yourself
dat is ver van simpel
wel de moeite waard
I simply meant
that you can only help yourself
@Marjelle, grappig dat het herkenbaar is. Eigenlijk is grappig het juiste woord niet.
Misschien is het een tussenfase, een periode van grote turbulentie, voordat er iets nieuws aanbreekt.
@Nans, in zo’n periode zoek ik het veel meer ‘van binnen’ dan ‘van buiten’. Oi va voi, café en lollige vrienden, ik moet er even niet aan denken. Ik verlang naar werkelijk intiemcontact, ik bedoel, als je iemands ziel raakt.
@Richard, thanks for de toelichting 🙂
Ik houd van de nuance.
Ik weet het, ik ben de enige die een nieuw begin kan maken, ik doe mijn best. 🙂
‘als je iemands ziel raakt’.
Volgens mij is iedereen daar wel heen op zoek, bewust dan wel onbewust. Maar dat vind je niet zo makkelijk. Hooguit een handjevol personen in je hele leven.
@K, ik heb niet veel vrienden, een paar maar, heel bijzondere mensen, maar nu ben ik erg eenzaam, alleen.
Lieve Jezz, een goede vriend van me, Jaap van Ginneken, heeft een boek geschreven dat super voor je moet zijn: http://www.wereldexpat.nl/nl/typischNL/boeken/wereldburger_vanessa
Ik heb het nog niet gelezen, maar het lijkt me echt wat voor jou! X
@Solv, dank, het klinkt wel goed, hoewel ik het ook met de eerste reactie eens was. De verslaggeving van dat boek word gortdroog gebracht. 🙂