Never ending story

Werk is een plek waar shock and awe centraal staan.
Vandaag heeft hij van het filmpje er genoeg van.
Hij stopt er mee, hij doet het al een jaar, lol er af.
Ik frons mijn wenkbrauwen. Waar vind ik vervanging.
Gister had ik twee presentatoren, vandaag zijn ze allebei verdwenen.
De een weggesaneerd, de ander heeft er geen trek meer in.
Ik kijk om me heen, wie kan ik vragen.
Ik ga naar zij die de hersens heeft en tóch niet goed uit de verf komt.
Ze heeft het wel eens eerder gezegd, misschien was het wel wat.
Ze wil graag.
Ik kijk naar hij die de linkerhand is van de hoofdredacteur.
Hij is bang, wil er over nadenken.
Baan, huis, kind en wagen hangt af van het welbevinden van het hoogste gezag.
Hij die het voor het zeggen heeft ziet er namelijk het nut niet meer van.
Dat filmpje.
En sinds blad en website gescheiden zijn…
Waarom doe je het zelf niet, vraagt hij die de touwtjes in handen heeft.
Ik kaats terug, maar zo’n held is hij niet, zegt hij niet.
Ik schud mijn hoofd, Ik kan niet allebei, voor en achter de camera.
Dat begrijpt hij. Hij geeft me zijn linkerhand.
Ik wil niet erg. Maar nu ik er nog eens over nadenk.
Waarom eigenlijk niet. Een paar extra technische handen en een gloednieuw begin
We gaan het eens heel anders aanpakken.
Zij en ik gaan het samen doen.
Niet als twee presenatoren die met oud nieuws komen, zegt zij.
Maar als twee roddeltantes die het er nog eens over hebben.
Dat lijkt me wel wat.

Bijna thuis,
Jezzebel

Art: Gertie Bierenbroodspot