Heb je even, vraagt hij.
Ze neemt haar koffie lacherig mee.
Ze grapt nog dat haar tas al gepakt is.
Daarna is de paniek groot.
Ze wordt wegbezuinigd.
Wij horen het veel later.
Niet officieel.
Een paar uur daarvoor zitten we op het muurtje.
Rare dag.
Alle drie ongerust.
We hebben het over zijn grillen.
Hoe we proberen te denken zoals hij.
Misschien zijn we hem een stap voor.
Zodat we onze baan niet verliezen.
Dat gaat zo gemakkelijk bij ons.
Je knippert met je ogen en er is een bureau verdwenen.
Iedereen op de schop.
Maar, zegt hij vertrouwelijk in de garage, nu is het voor ons wel even op.
We hebben de kleinste redactie van allemaal, sist zij woedend even later.
Ik probeer mijn gedachten bij elkaar te houden.
Misschien gaat op een dag ook de website plat.
Volgende week oranjeweek.
Beatrix als kind, als meisje, als tiener, als jonge moeder, en als koningin.
Zij was van de stille kilte, achter slot en grendel.
Schandalen, pijn en verdriet daar heb je het niet over.
Lekker Calvinistisch.
Zo armetierig.
Bijna thuis,
Jezzebel
Art: Anselm Kiefer
Aardappels in de vioolkist halen, de uitdrukking zal wat calvinistisch zuinig betreft, voorlopig wel aktueel blijven.
@christinA, ik was gisteren op zoek naar het boek van Hans Fallada, Kleiner Mann, wass jetzt… het voelt zoals de crisisjaren dertig, volgens mij, misschien niet zo erg, maar zoiets.
je bent niet van haar
je bent van mij
je bent mijn lieveling
mijn vuurvrouw
het is niet eerlijk
ik heb veel mooiere ogen
en die staan vol tranen
door jou