Vandaag heb ik geschilderd.
Low key.
Op de kaft van een ordner.
En de deksel van een doos.
Troost voor zij die verder strompelt.
Die ene heel droef.
Mijn vader kon het niet aanzien.
Die ander wel interessant.
In de kleuren die mijn moeder lief heeft.
Zwart wit rood.
Kleuren van werk dat afgekeurd werd.
Nu weer van mezelf.
Drang diep van binnen.
Moeilijk om de woorden te vangen.
Nog voor de gedachte wortelschoot.
Ik zoek iemand bij wie het veilig is.
Langzaam groeien.
Eindeloos knoeien.
Heel klein, steeds groter.
Als het pretentieloos is.
En ik besluit dat ik er van hou.
Bijna thuis,
Jezzebel
Art: Jean Michel Basquiat
5 Responses to En verder